ansýzýn öpecek yaðmur sýtma tutmuþ bu bedeni ah! açýk kalsýn kapý terk etsin beni bu gölge yükümü alýp gitsin ve divaneliðimi... yüzümü yasladýðým o sessiz aðýta yakýn duvar yýkýlsýn çekip sürüklesin su varlýðýmý
güneþ ölmeden o bahar ve ben geçelim matem meclisinden açýk kalsýn kapý keskin niþancýlar vursun ölümü kedere sarýlan kolumu alsýn ve acýyý...
ve ýþýk sarý sýcak çýðlýklar atarken etin, kemiðin ve kanýn sýcaklýðýyla uyumasýn kimse yakasýna iliþtirilmiþ yasla
açýk kalsýn kapý... ýþýk açýk, sofra açýk kalsýn tüm halklara...
_E.Ersoy___
Sosyal Medyada Paylaşın:
albatros g/izi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.