Tuz Olur Gider

Daðdaki kayada, taþta eriyor...
Bu dünyada bir gün buz olur gider.
MEVLA’m bize zaman, mühlet veriyor...
Aklolan hayýrda duz olur gider.

Zaman bedenleri þiþlediðinde !
Bedenler gençliði kiþlediðinde !
Hasret yüreklere iþlediðinde...
Aðustosun baðrý kuz olur gider.

Aslýnda insanýn hepsi de bayar...
Amma ki sonradan kaçýyor ayar.
Biraz fikri olan iyilik yayar...
Yoksa ömür ezik muz olur gider.

Cumali sýnavda kim ki erine,
þeytan saray diker onun ser’ine,
Böyleleri þifa, merhem yerine...
Yara’nýn üstünde tuz olur gider.


Duz: Dikici, diken.
Kuz: gölgede kalan taraf.
Bayar: saygýn, soylu kimse.
Sosyal Medyada Paylaşın: