Bir zalimin Derdini Çekmekten

Bir zalimin derdini çekmekten, bitap düþtüm.
Dert çekerken, ham idim piþtikçe piþtim.
Bu üç günlük fani dünya hayatýnda,
Mutlu olmak isterken, canýmdan vazgeçtim.

Bir zalimin derdini çekmekten, dünyam karardý
Katran karasý saçlarým aðardýkça aðardý.
Gücü kuvveti yerinde dað gibi babayiðit iken,
Soldu betim benzim sarardýkça sarardý.

Bir zalimin derdini çekmekten, mecnunlara döndüm
Zifiri karanlýklarý aydýnlatan ýþýktým söndüm.
Envaitürlü gam ve kasvetleri,
Kemlik bilmeyen sevdalý gönlüme gömdüm.

Bir zalimin derdini çekmekten, çar naçar oldum.
Sevgi ve muhabbet yerine kin ve nefretle doldum.
Kalabalýklar içinde,
Dert ve sýkýntýlarýmla baþ baþa kaldým.

Bir zalimin derdini çekmekten, içmeden sarhoþum.
Bin bir türlü nimetler içinde olmama raðmen, kalben na hoþum.
Bu emanet can bu tende durdukça,
Aþk ve þevkle devam edecek, sabýr yolunda koþum.

Bir zalimin derdini çekmekten, bitti kalmadý mecalim.
Yamanlarýn en yamaný oldu hal ve ahvalim.
Hayatýn iniþli çýkýþlý, dikenli çamurlu yollarýnda, Meclislerde oldum kendimi savunmayan bir alim.

Bir zalimin derdini çekmekten, azaldý gözlerimin feri.
Mahir olmama raðmen, kazanamaz oldum hiçbir zaferi.
Ne zaman çýktýysam er meydanýna,
Maðlup oldum her daim, yenemedim hiçbir neferi.

Bir zalimin derdini çekmekten, kaçtý aðzýmýn tadý tuzu.
Tesir etmez oldu yüreðime, muhterem veli zatlarýn usu.
Her türlü fedakârlýklarý, aþk ve þevkte yaptýðým, en yakýnlarým,
Kurdular gönül yollarýnda her türlü pusu.

Bir zalimin derdini çekmekten, kalmadý yaþama hevesim.
Baðýrýp çaðýrmaktan kesildi soluðum sesim.
Ýnsanlýða giden yollarda koþmaktan yoruldum,
Astým hastalarý misali zar zor alýp veriyorum nefesim.

Bir zalimin derdini çekmekten, bereketli gönül tarlalarým çoraklaþtý.
Çektiklerim yýldýrým hýzýyla asumana ulaþtý.
Keþke her gün sýcaklarda karýn tokluðuna çalýþan bir ýrgat olaydým,
Yeter ki, bende mutlu çiftler gibi sevdalý gönlüm coþaydý.
10/Haziran/2020
Bu þiirimi çocukluk arkadaþýmýn rica üzerine yazmýþým
Sosyal Medyada Paylaşın: