FİKİR İLE ZİKİR

Geceleri
El ayak mavi köþküne çekilince
Fikir ile zikir kendi aralarýnda
Hummalý bir sohbete dalarlar...

Zikir neden
Niçin
Nerede yanlýþ yaptýk diye
Kar yaðmýþ saçlarýný yola, yola
Aðlayýp kendini paralayarak
öz eleþtiri yaparken
Fikir
Alýr kýrýk baðlamasýný kucaðýna
Sað eliyle anýlarýn bam teline vururken
Sol eliyle de karanfil kokulu ipek mendilini çýkartýr ve
Zikiri teselli ederek
Gözyaþlarýný siler...

Kalp mi ?
Býçkýn yarasý mihman olmuþsa sinene
Þu çarký kýrýk Dünya
alev, alev yansýn isterse kimene...
Der ve
Bir daha mý asla diyerek
Boþa geçmiþ yýllarýn diþlerini biler...

Onlarý dinleyen kör pencere
Demir duvar ise
Kýs, kýs aralarýnda gülerek
Böyle uðrun, uðrun kendini yemek deðil ki hüner...
Gelin olacak kýz
Elbette bir gün yaðýz bir ata biner dercesine
Kilitli kirpiklerinin arasýndan hüzünlü gözlerle bakarlar
Fikir ile zikir’e...

Dünya halidir bu
Ömür yollarýnýn yokuþu da vardýr iniþi de vardýr
Hatta
Tek yön ve tek þerit
Köprü üzerleri de çok dardýr...
Herkes mutluluk denen trene
Fikir duraðýndan biner
Zikir duraðýnda iner...

Ve günü gelir her can
Bütün acý, hüzün, keder ve sevinçlerini
Yürek heybesine doldurup
Kader kervanýna yükler ve
Tek baþýna kara topraðýn baðrýna siner...
Ve
Buradan þeleðinde götürdüðü
iyi,kötü her ne varsa
Ahirette hepsini
Bir, bir tekmil olarak meleklere sunar...

Arka da kalanlar mý ?
Onlar da kalbinin saksýsýna ektiðin
Çiçeklerin kokusu ve rengine göre
Arkandan seni anar...

Eðer ki sen
Saltanat içinde aþka sevdaya doyarken
Var ise yadýnda yörende
sevgiye aç
Þunu bil ki
Orada kimsenin hakkýný yemez yargýç...

Sen istediðin kadar kendine akça pakça hulle biç
Istediðin kadar ben masumum diye yemin iç
Kanar mý sana
Yeri göðü yaradan hiç...
Sen sen ol
Bir an önce eðriyi, doðruyu seç
Ýster fikir de
ister zikir de olsun suç
Önemli olan huzur ve mutluluk veren sonuç...

Kendim ettim
kendim buldum diye
Býrak mýzmýzlanmayý artýk
Kendi düþen aðlamaz bilmezmisin
Ölü topraðý mý serpildi üzerine
Cesaret timsali yüreðin
Esarete yenik mi düþecek...

Yekin kalk hadi...Kalk
Silkin, dökün
Hava buram, buram özgürlük kokuyor
Bir göz at dýþarýya
kör pencerenin parmaklarý arasýndan
Uzat ellerini
Dokun yýldýzlara Ay’a
Kanatlarýndan yakala özgürlük kuþunu
Çýkartmadan bu hercai geceler hýþýný
Çevir gökyüzüne baþýný
Çek artýk kalbini zindanlara mahkum eden
Tabularýn fiþini...

Yeniden Merhaba de hayata
Tut ateþ böceðinin ellerinden
Körpe bir kýz çocuðunun
Gözlerindeki ýþýk gibi
Yüreðinin þafký
Vursun yüzüne
Duru ve
berrak...

Sen
Sevgiyi
Harmanlarsan
Yýllarýn duldasýnda
Aþk pýnarý çaðlar umudun asasýnda...

Nafize

10 haziran 2020
03.23






Sosyal Medyada Paylaşın: