BETİMSİZ ŞİİR

Ne ýslandýðým ilk yaðmursun nede son
Sen kalbimde mola veren bir serçesin
Yorgun bitkin ve kimsesiz
Týpký yokluðunda ben gibi

Þimdi yokluðunun ayazýnda buz tutan ellerimi ýsýtmaya çalýþýyorum
Bir bir koparýyorum saçlarýmdaki sen beyazlarýný
Yüzüme gelip yerleþen çizgileri saymýyorum bile

Yine sensizliðin sancýlý saatleri baþlýyor
Yine alabora oluyor umut gemilerim
Her yerde senden bir iz bir aný
Naftalin kokulu hasretine inat
Betimsiz kalýyor tüm þiirlerim

Kýraç topraklara dönen yüreðimle baþbaþayým
Oksijeni bitmiþ bir umuttan yüzüp kurtulma çabasý veriyorum
Attýðým kulaçlarým beni dahada dibe çekiyor
Herþeyin baþladýðý yerdeyim

Beni terkettigin o an
O kara gün

Biliyormusun sevgilim hala cüzdanýmda duruyor o takvim yapraðý
Gidiþinin ertesi senden önce ve senden sonra diye ikiye ayrýldý yüreðim
Sahi
Senin yüreðin nasýl hala atýyormu
Ben yaþamla ölüm arasýnda sýkýþýp kalmýþ kelebek
Ya özgürluge kanat çýrpýcam
Yada kaderime maðlup olucam
Ve ben
birkere daha kanat çýrpýyorum tüm gücümle aþka sevgiye ve umuda
Kanat çýrpýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: