Ey canýmýn cananý, bedenimin parçasý; Önce insan sonra Türk, geçmiþin kökün evlat! Eðilme ve doðru ol, insan ol, açýkçasý Çekip gittikten sonra çýkmasýn kokun evlat!
Hep yükselsin baþarýn, hiç düþürme sayýný; Adaletli ve eþit ayýr mazlum payýný. Aklýnla yüreðinle geriyorsan yayýný; Yanlýþ hedeflere hiç saplanmaz okun evlat!
Görmemezlikten gelme verilen emeklere; Kulak ver zor günlerde dilenen dileklere; Senden yardým bekleyen tüm yorgun yüreklere; Merhametle, sevgiyle ve aþkla dokun evlat!
Ayet ayet yapýlmýþ sana kutsal duyuru; Beden sana emanet, emanetini koru. Yarýn hesap gününde sorulacak bu soru; Hesap veremediðin eylemden sakýn evlat!
Saplansa da kalbine ihanet denen kama; Dönüþmesin içinde duygular intikama. Yarýn mahþer gününde af istenen makama; Ak alýnla ve temiz vicdanla çýkýn evlat!
Coþari der ki evlat, boþ vaade aldanma; Doðru bildiðin yolda yürü, kimseye kanma; En zor zamanlarýnda yalnýz kalýrým sanma; Rabbin þah damarýndan çok daha yakýn evlat!
26.04.2020/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.