Öz Yaşam Öyküsü

Erik dalý uç verirken doðmuþum
Bahar yeli gelmiþ geçmiþ yanýmdan
Bir vakitsiz yaðmur gibi yaðmýþým
Musallada süt emmiþim anamdan

Bazen yavan ekmeðimi yiyemem
Uçan kuþun bende hakký var mýdýr
Belki köyde on beþ kadýn sütannem
Süt kardeþim on dokuzdur yirmidir

Köy çocuðu kýt katýðý hak eder
Kuzu güder su getirir ot yolar
Yalýn ayak baþý kabak derbeder
Öküz küper
Eþek teper
Ýt dalar

Mart çýktýmý koyun kuzu yaylaya
Sýrtta çanta okul yolu taþlýdýr
Þu daðlarýn dili ola
Söyleye
Yoksulluðu devi yedi baþlýdýr

On dördünde Eskiþehir
El yaný
On beþinde kendin piþir kendin ye
Hayat yaprak gibi sallar insaný
Her þey uçar
Hüzün kalýr elinde

Ev dediðin tek göz oda dam akar
Simit sattým çay daðýttým okudum
Bir yiðidi taþ yýkamaz gam yýkar
Ak tezgâhta kara kilim dokudum

Büyüdükçe yavaþ yavaþ fark ettim
Benim deli gönlüm aþka pervane
Aklý þiir deryasýna gark ettim
Ortaya bu çýktý
Deli divane
Sosyal Medyada Paylaşın: