Þafaðýn terkisinde gönderilmiþ mektuptur
Gönlümde biriktirip sana sunduðum azýk
Ne gâm! Adýmý anýp, deseler ki ‘meczuptur
Aþkýn avuçlarýnda eriyip gitmiþ, yazýk !’
Alnýmý dayadýðým toprak bilir acýmý
Nasýl da susuyorum, nefes yangýnýmda ey!
Harfleri boðazýmý yakan dert ilâcýmý
Üfledikçe kül edip savuruyor garip ney.
Perde perde yükselen ayaz vurgunu nidâ
Gün be gün ahvâlimi ele haber ediyor
Kestikçe bileðimi geceyi bölen sedâ
‘Aþkýn bedeli kalpte hep yara bere’ diyor
Ayak izine sürüp kirpiðimin ucunu
Ufka deðen güneþe gölgeni soruyorum
Bil ki sana yâr diyen açtýysa avucunu
Sürgününe râzýdýr olsa bile uçurum
Rüzgârýn saçlarýný kokladýðým doðrudur
Ola ki yanaðýna deðip geçmiþtir bir ân
Gezdiðin her sokaðý yokladýðým doðrudur
Mazinin ellerinde ömrümü yiyor zaman
Þafaðýn terkisinde öksüz kalýr bilirim
Gözyaþýmý mürekkep ettiðim her bir satýr
Yaþla sulanmayan aþk köksüz kalýr bilirim
Gördüðüm kýrýk dallar derdimi hatýrlatýr
Nihayetinde…
Perde perde sükuta kendini býrakacak
Ýçimde alevlenen yangýnýn vâveylâsý
Ve Aþk dayanamayýp benliðini yakacak
Sonunda yokluðunda buldum deyip halâsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.