bizimdir
Düþer olduk gaflete, kendimizden kaça kaça
akledecek kalbi olmayanlar, bel baðlamýþ siyonizme haça
kalp düþünür akýl inanýr ki, nefsaniyetten arýn
sevgiyle dirilen ölür mü? Kalpler sonsuz baharýn.
***
Nedir bu kýsýr döngü? Nedir bu sevgisizlik?
Kendine yabancýlaþmýþ, bir yürek yýðýntýsý var
kalabalýklar içinde yalnýz, gurbet içinde belirsizlik
kardeþlik sýrrýna erememiþ, geçip giden yýllar
***
Susma konuþ ey ölüm, bürünme sessizliðe
maðdur rolünde alçaklarýn, cinayetleri var
insanlýktan uzaktalar, imansýzlýk ruhlarda elem
mevsimlerden önce gelemeyen, insansýzlýk var
***
Yine kandan besleniyor, ölümden korkanlar
bilmezler ki sevgilerin, gözü biraz yaþlýdýr
ölümle bestelenir hayat, ölüme koþar canlar
þahdamarýndan daha yakýn’ýn, müjdesi yahþýdýr
***
Bu destanlar, bu tarihler, bu kültürler bizimdir
Bu ýzdýrap, bu elem, bu gülümseme bizimdir
Mazlumlarýn çiðnenen tüm haklarý bizimdir
Bir umut, diriliþ muþtusu, gözü yaþlý bizimdir.
#yusuf
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.