tarihin hafýzasýna emanet ettim seni leyli muhacir kýrlangýçlara bir denizin öfkesinin baðýl oluþuna seni kuralsýzlýðýma emanet ettim leyli riayet ederken en evrensel kurallara
“kimimiz göçebe kimimiz mukim sevdamýzý fýsýldayan kim daðlara taþlara ovalara obalara bacýlara kardaþlara ”
daðýlmýþ bir tesbih gibiyiz leyli eklenmek için baþka boncuk tanelerine gözümüzde büyüttüðümüz mesafeler memleket yolu þimdi hani dersler biterdi,iþlerimiz bitmezdi
belirsiz bir utangaçlýkla koþardýk ya otobüs garlarýna yerimize oturup olanca nezaketimizle tekrar geri dönmenin planlarýný yapardýk
uzun lafýn kýsasý anne yüzü gibiydi gidiþimiz leyli