Gidiyorsun benden býraktýklarýný almadan Nasýl çekerim bu gönül vebalini Unutamam ki verdiðin mutluluk tahtýný Yüreðime emanet býraktýðýn gül þemalini Bu gün ‘ benim zor günüm. Býrakýp gitme! Gidiyorsun bak kainat titriyor ardýnda Zaman küstü, ben takýlýrken peþine Zalim ayrýlýk, gayri baksýn rahatýna Kara sevdalarýn seceresini hazýrladým her gidiþine Bu gün’ benim dar günüm. Býrakýp gitme! Gidiyorsun söndü gözümde ferim Bakýþlarým aslý kaldý derin boþlukta Kor alevdir ,emanet býraktýðýn yerim Bu gün’ benim har günüm. Býrakýp gitme! Gidiyorsun saçlarým avuçlarýmda dikik,dikik Sürükledin düþlerimi yýkýk kentlere Suskun kalýyorum. Yeþil gözlüm þimdilik! Duyarsýn! can dayanmaz bu nöbetlere. Bu gün benim sýr günüm. Býrakýp gitme!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.