BİR SEN BİLMEDİN
Yar senin yüzünden terki diyar eyledim.
Gezindim dað tepe derdimi söyledim.
Kimi güldü, kimi göz yaþýn döktü bize.
Dinleyen iç çekti aðladý, bir sen bilmedin.
Gazel oldu ömrün savruldu da gitti.
Mor sümbül baðýmda dikenler bitti.
Eller tutmak istedi vefasýz yarsa itti.
Görenler ah çekti halime, bir sen bilmedin.
Gençliði tükenmez bir servet saymýþtýn.
Güzelim diyerek havalar da atmýþtýn.
Sevgiyi terk edip paraya tapmýþtýn.
Sevenler vah dedi halime, bir sen bilmedin.
Sandýn ki ne belin bükülür, nede tutmaz dizin.
Her gün gülersin gelmez sana hiç hüzün.
Gelin olup yad ele gittiðin o zalým güzün.
Yapraklar sarardý döküldü, bir sen bilmedin.
Þenolun aþkýný satýp üç beþ kuruþa.
Salýnýr gezerdin ya köyde gýrýþa gýrýþa.
Para pul sende kibir sende girdin yarýþa.
Duyanlar göz yaþ döktü, bir sen bilmedin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.