Devrim

Devrim sabah, sabah gelecek,
Ani den.
Kapýlarý öyle bir çal ki çocuk / kýrýlsýn.
Ziller yerlere düþsün parçalansýn.
Baðýr; açýp ta baðrýný ver rüzgara
Bütün göðsünü yalasýn / öpsün.

Adýmlarýný öyle büyük at ki
Seni ancak koþarak izleyebilsin / bütün Anadolu.
Baðrýný aç ellerim sarmalasýn,
Ýki koltuk altýndan,
Seni teninden tutabileyim.
Öpülesi o güzel gözlerini kapama
Asla,
Öyle yap ki uykuyu yen / uyuma.
Kendine öyle acýmasýz davran ki
Bedenin diri dursun.
Su;
Suyla oyna, ayaklarýný içinde dolaþtýr.
Sürekli hareket halinde ol,
Sakýn kendinden bile.
Þimdi uzan Anadolu ya memleketime
Ta sün köyüne kadar.
Seril çýrýl çýplak Topraklara dinlen
Uzat, uzat ayaklarýnýn altýný öpeyim

Devrim sabah, sabah gelecek /
Ani den.
Üstelik bu bahar da.
Mayýstan hemen sonra ki haziran da
Haziranda ölmek zor, oy anam
Haziranda düþmek topraða, yenilmek yok.
Yenilmek yakýþmaz bize.
Ýnandýðýmýz kavgada.
Artýk yeter!
Aðlamak yok, dert yok
Aðýt bitti.
Gam keder geçti artýk

Biz ki acýlarýn en büyüðünü,
En onurlusunu ölümün,
En çetrefilli hayat çilesini ve de
En güzelini sevdanýn yaþamadýk mý?
Seninle….
Ey halkým: ellerim benim / sevgilinin
O kanlý gömlekle parçalanan yüreðim
Senin iki yakandadýr.
Ey halkým ellerim senin yakandadýr.

Devrim aniden gelecek sabah, sabah
Mezarlýklar ayýþýðýnda aydýnlanýrken
Taþlarda ki isimleri bir, bir oku.
Hepsini candan okþa / öp onlarý
Birazcýk ta hýrslan.
Yüreðini asla býrakma, seni zayýflatmasýn
Nefesini deriden al / gülümse hayata
Derinden sal köklerini
Su derin toprak altýndadýr
Unutma.

Sana bakan umutla büyüten anacýðýný
Ey halkým unutma!
Seni bayrak, bayrak
Seni halka, halka
Seni coþkun derelerde
Ayaklarýma çakýllar batarken
Halaylarla, türkülerle, marþlarla severim
Þimdi;
Bütün köylerin meralarýn ve dað baþlarýn,
Yemyeþil bir renk ve bir deli gönül…
…..bir deli gönül ki ah,

Devrim aniden gelecek.
Günün ilk saatlerinde / bütün coþkusuyla
Esirgemeden uzunca kollarlýyla
Sarmalayacak, sýkacak belinden
Tenine dokunacak elleriyle

Kazmaya baþladýn mý unutmazmýþ sýn
Ora da ki bedeni.
Hep biz mi kazacaðýz mezarý?
Hep biz mi yaracaðýz karnýný topraðýn?
Ey halkým;
Topraðý ekmek için eþeleriz bilirdik!
Sadece üç beþ santim oda
Karýn hemen altýndaydý
Þimdi buðdaylar baþakta
Yollarýn çamuru da kurumuþ.
Artýk usandýrýcý bir toz bulutu halinde
Savrulur arabanýn ardýndan
Topraðý ekin ekmek için kazýrdýk
Öyle bilirdik.

Toprak!
“benim sadýk yarim kara topraktýr”
Gel bak ellerim senin için kazdý bu mezarý
Ýþte bunu da öðrendik,
Bazen aldýðý olurmuþ
Genç yaþta koç yiðitleri
Ya nasýl kýydýlar sana
Ya nasýl koyarým seni bu anlamsýz çukura

devrim yeniden gelecek pýrl, pýrýl
Seni alýp kollarýma öpeceðim
Sabah, sabah
Ey halkým unutma bizi
Sanadýr bütün kahrým
Sanadýr duyduðum özlem
Kýzgýnlýðým, kýrýlganlýðým sanadýr

Yeniden baþladý.
Bütün sadeliðiyle geldi
Tertemiz bir çocuk
Böylesi daha güzel.
Onu güzelce öpmek yanaðýndan,
O haylaz sesini dinlemek
Kulaklarýný açýp-ta duy sesini
Ey halkým;

..evrim geliyor iþte
Sen ona olan özlemini öyle bir göster ki
Aðlasýn, sesi Anadoluyu gezsin.
Bütün köylerini tek, tek bir, bir
Çal kapýyý çocuk, çal kapýmý
Utanmaz çocuk, aðla,aðla ki
Gözyaþlarýn camlarýn buðusunu silsin
Seni ne çok sevdim çocuk.
Hoþ geldin.
Hoþ geldin devrim hoþ geldin.

Devrim çok ani gelecek ………
Kork benden MOLLA
Sana öyle kin ve nefret beslemiþim ki
Seni sadece o boðacak
Çünkü ellerimi halkýma ayýrdým
Sarýp sarmalamak için
Öyle bir özlemiþim ki seni
Meydanlarda halaylarla ateþler yakýp
Seni coþkuyla kutlayacaðým.
Ey halkým unutma.
Kulaklarýný saðýr edebilir çýðlýklar
Sana kýzdým, darýldým.
Yalnýz… asla yitirmedim umudumu
Sabahlarýn serinliðiyle taze tuttum içimi
Yalnýz senin için erken kalktým
Sadece senin için çarpar bu yürek
Ey halkým uyan artýk
Söyle bana!
Kim ölmüþ açlýktan.
Söyle bana ey halkým
Onurla yaþamak varken kölelik niye..?
Ne olur susma ey halkým.
Yeter artýk çýkýp meydanlarda oturalým.
Böyle yaþamak niye ki
Sosyal Medyada Paylaşın: