YALAN DÜNYANIN
Yanma deli gönül bu kadar yanma,
Üç günlük dünyada bakiyim sanma,
Þu fani dünyanýn zevkine kanma,
Zevki sefalarý yalan dünyanýn.
Eskiden ibret al uydur yeniye,
Selim e Lokman a bak Kanuni ye,
Bakalým nolacak gelen seneye,
Günden güne rengi solan dünyanýn.
Aktý gözüm yaþý sel gibi aktý,
Merhameti vardý zulümü yoktu,
Eskiden dost olan insaný çoktu,
Þimdi kargalara kalan dünyanýn.
Rahmani dert yine sinemi sardý,
Ferhat kayalarý þirine yardý,
Aslý sý Kerem i Leyla sý vardý,
Mecnunu çöllere salan dünyanýn.
1973
Abdurrahman AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.