Boşa Şiir Yazılmaz

Þöyle bir düþündüm de “neye þiir yazýlmaz?”
Konu yoksa aslýnda, boþa þiir yazýlmaz.
Kurumuþsa vicdanlar, akmýyorsa gözyaþý,
Duygu yoksa yürekte, taþa þiir yazýlmaz.

Göçmen kuþlar havada yol alýrlar beraber.
Bu dünyada haybeye yükselenler muteber.
Kanadý var ve lakin kullanmaktan bihaber
Uçmasýný bilmeyen kuþa þiir yazýlmaz.

Þiir gibi görünür tüm mahlukat doðada,
Hayat gelip geçiyor bin türlü daðdaðada
Beylik prim yapýyor, itibarsa aðada
“Kokuþmuþ cenazeye” leþe þiir yazýlmaz.

Yaz gelince açýlýr yüreklerde çiçekler,
Þakaklarý bir baþka meþgul eder pürçekler.
Sarkýtlardan azade kalýr ise saçaklar
Üþütmeyen mevsime, kýþa þiir yazýlmaz.

Bir kafiye dizerek, can verince sesine,
Halel gelmez eserin manasýna, süsüne.
Garibin hayaline, “hevâ vü hevesine”
Yer vermeyen umuda, düþe þiir yazýlmaz.

Durma yaz çekinmeden, alýn teri emeðe,
Þiirler, uygun gelir kestirmeden demeðe.
Gidilmez ki davetsiz ne düðün ne yemeðe
Gönülsüz piþirilen aþa þiir yazýlmaz.

Yürekten istenirse, gerçekleþir muratlar,
Hemen bulur karþýlýk, duyulur hep feryatlar.
Söylemeye ne gerek bilir bütün ýrgatlar
Besmelesiz baþlanan iþe þiir yazýlmaz.

04.06.2020/Konya






Sosyal Medyada Paylaşın: