bu þehrin kuþlarýnda bir gariplik var ustam yabancý bir gökyüzünün mavisiyle uçuyorlar sanki kanat çýrptýkça her biri menzilini yitiriyor içimde bir þiir
oysa ben sürgün ediyorum kendimi kendimden , parmaklýk parmaklýk bir zindanda kaybolurken suyun sesi
ben bu þehrin kuþlarýndan þüpheliyim ustam ne susuyorlar bir olsun ne bir þarkýnýn naðmesine benziyor sesleri içimde yorgun bir gökyüzü saklýyorum kanatlarýndan ustam.
sen bu þiirin çalýnmýþ hecesi gibi kayboldun en hüzünlü yerinde bir kanat çýrpýþý gibi
kaç mevsimlik yorgunum bilmiyorum siz en iyisi bir tatile gidin kuþlarla birlikte önce bir köye sonra bilindik bir maviye...
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.