Çıkmadık canda
Zemherinin sonu nev bahar diye
Geceyi gündüze ekledim durdum
Çýkmadýk canda da umut var diye
Baþýnda bekledim bekledim durdum
Ateþinle yanar küllenmez közüm
Senden baþkasýný görmüyor gözüm
Yasýmý dutsun diye duvarda sazým
Mýzrabý teline vurdumda vurdum
Yüzüm sürdüm cepkenine yeleðe
Yalvardým yakardým gökte meleðe
Umut varmý diye kahpe feleðe
Her dakka halýný sordum da sordum
Benzin sararýnca soldu mah yüzün
Duyulmaz oldu can kelamýn sözün
Nefesin kesilip yumunca gözün
Baþýmý daþlara vurdumda, vurdum
Bir murat almadan arzdan evrenden
Geri dönen yoktur ora gidenden
Ruhun ayrýlmasýn diye bedenden
Kollarým boynuna sardýmda sardým
Cansýz bedenini sardýmda sardým
Ekrem kýyamazken sana bakmaða
Nasýl koysun seni kara topraða
Kokun siner diye düþen yapraða
Yüzümü yerlere sürdüm de sürdüm
Ekrem MADENLÝ
03.06.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.