Bir zamanlar uçurumun kýyýsýndan tuttuðumu Kurtardýðýmý söylerdin, Ne söyleyeceðini bilemeyen bir insanýn, Sol yaný þenlenen erkek rolünü oynuyordum.
Yaþadýklarýndan inatla ders almaya çalýþan, Her þeye raðmen sevgiye olan inancýný yitirmemiþ, Kýyýsýndan deli, ucundan çocuk, Gözleri denize girince yeþile çalan Küçük bir erkeðin tatlý tesellisiydi Belki de güzel sözler duymak.
Seni gerçekten de kurtardýðýma inandýrmýþtýn Her güzel baþlayan aþklar gibi þendik, Heyecanlýydýk, beklemedeydik Görüþebileceðimiz zamanlarýn ayarlamalarýnda, Duvarlara çentik atan mahkumlar gibiydik Korkularýný ilk yenen sen oldun, Sen akýttýn dudaklarýndan Seni çok seviyorum kelimelerini.
Bense yaþadýklarýný, hatalarýný tekrarlamak istemeyen Yine de konuþmak için çýldýrasýya Tetikte duran telaþlý bir yürektim Her þeye raðmen fazla bekletmedim seni Bir gün, beklediðim hiç ummadýðým bir anda Sana boþaldý dudaklarým seni seviyorum diye Evet aþkým seni öylesine çok seviyorum..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.