DEFTERİM KALEMİM

DEFTERÝM KALEMÝM
Bembeyaz sayfanla güldün yüzüme
Sineni çizerken kara kalemim
Dönüp aldýrmadýn bunca sözüme
Açtýkça baðrýna yara kalemim

Bazen tarla oldu çiçek gül oldu
Bazen yürüdüðüm uzun yol oldu
Bazen anlatýlmaz bin bir hal oldu
Yazdý da demedi dura kalemim

Nice krallar nice saraylar yýktým
Çoðundan yaralý muzaffer çýktým
Týðý kemendimi boynuma taktým
Demez yeri deðil bura kalemim

Dað baþýnda pýnar oldum çaðladým
Rüzgâr esti yaðmur yaðdý aðladým
Özümü bitmeyen aþka baðladým
Gönül vermiþ yanan nura kalemim

Sýrrýmýzý yazdýk dað ile taþa
Sakladýk yýllarca yoktur telaþa
Kazýdý künyemi bir mezar taþa
Çekiç tokmak vura vura kalemim

Bilse de söylemez Zümrüdü Anka
Ervahý ezelden sözü var hakka
Geçiyor ömür gün saat dakika
Musallada dosta sora kalemim

ÝRADÝ‘nin böyle defter kalemi
Kimseler görmesin derdi elemi
Eksiðin görmeden sev þu âlemi
Kalplerde çýkasýn tura kalemim

ÝRADÝ (Ýsmail Aydoðmuþ)


Sosyal Medyada Paylaşın: