Düşkünlüğüm
Þuan þiir yazamýyorsam...
Kesin seninle seviþiyorumdur,
Ezberliyorumdur yaþadýðým aþký,
Yaþarken ezberlemek,
Yazarken yaþamak için,
Anlamsýz ezberlenmiþ aþklar gibi deðil sevgilim,
Tüm gerçeðinle, kalem ve kaðýt için ezberliyorum seni,
Varkende yokkende,
Yaþanmýþlýðýyla yaþanmamýþlýyla,
Bir baðýmlýnýn maddeye muhtaçlýðý gibi seviyorum seni,
Geceye kattýðýn deðerin hatýrasýyla, anýsýyla, sabah olduðunda geceye düþkünlüðüm, sabaha kattýðýn baharla seviyorum seni sevgilim,
Ama sen baðýmlýlýðýmý sevmezdin benim, bize zarar veriyor derdin,
Ben bana deðil bize zarar veriyor diye býraktým sevgilim, içmiyorum artýk...
En güzel alýþkanlýðým oldun benim,
Muhtaçlýðýmdan deðil, alýþkanlýðýmdan yazýyorum bütün þiirlerimi,
En güzel þiirim oldun benim sevgilim,
Tüm baðýmlýlara inat, en güzel alýþkanlýðýmla,
Ama neden neden ? Neden yaptýn bunu bana,
Neden yalan konuþtun bana,
Neden gözünle gülermiþ gibi yapýp, yüzünle güldün bana,
Gerçeklerin mi yalan?
Yalanlarýn mý gerçek?
Yalandan mý sevdin beni sevgilim,
Gerçekçi yaþadýðým bu aþta...
Düþkünlüðümü çaresizlik olarak görürdün, beni ayaða kaldýrýp düþkünlüðümden ders çýkartmayý öðrettin bana.
Peki neden þimdi yere düþürdün beni?
Oysaki...
Tüm anlamsýzlýðýma anlam katarak sevdim ben seni, anlamayanlara inat.
Neden yaptýn bunu bana?
Ben yine ayaða kalktým sevgilim?
Ama seni düþtüðüm yerde býraktým !
Tüm baðýmlýlara inat, tüm alýþkanlýðýmla...
Þiirler yazýyorum sana sevgilim.
Korkuyorum sevgilim, kanarým ben sana inanýrým bir daha,
Gelip bir daha düþürürsün beni, ama bu sefer düþtüðüm yerde olursan, bana ders bile çýkaramazsýn artýk !
Senden olsa olsa !
Bütün baðýmlýlar için...
Anlamsýz, deðeri olmayan, hatýra ve anýsýz bir þiir olur !
Düþtüðüm yerde býraktým seni sevgilim,
Þuan alýþýlmýþ bir düþkünlüðümden yazýyorum sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahimyıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.