yok ne aðlamasý böyle baþlanmaz ki konuþmaya kabuk tutan yarayý soyar gibi en baþýndan daha en baþýndan hýçkýrýklara boðulmaz ki insan bütün kötü yaþantýlar gelmez ki aklýna þaþarým aklýma kendime geliyorum ara sýra kendimden geçiyorum bir güzel gözlerine bir tatlý sözlerine bir güzel gülüþüne bir tatlý öpüþüne bir iki kadehte ona buna içiyorum þimdi gidenin ardýndan bir nebze su lazým su gibi gidip su gibi gelsin diye ben dereleri okyanusa döküyorum bir gelmeyiþine bir bekleyiþime bir de ona buna içiyorum yok ne aðlamasý böyle son verilmez ki konuþmaya biz alýþkýnýz susmaya en sonundan daha en sonundan alev almaz ki yürek bütün güzel anýlar gelmez ki aklýna þaþarým aklýma kendime geliyorum ara sýra kendimden geçiyorum bir yaptýklarýna bir unuttuklarýma bir affettiklerime bir sana bir bana birde ona buna içiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erencan İLHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.