Miskin

Ne umudunu yitirdin
Ne miskin oturursun

Güneþ diðer küreden
Sabah doðacak biliyorsun

Kumda koþan böcek gibi
Ýki ileri bir geri gidiyorsun
Ne kendine eziyet ediyorsun

Anýlarda kaldý tutkularýn
Bak geçmiþe ne diyorsun
Her geceyi güneþ karþýladý
Sende bunu gün gibi biliyorsun

Kendini deðersiz mi görüyorsun
Bu kadar aptalýn içerisinde
Neden kah kaha ile gülmüyorsun

Özgür Morkan

Sosyal Medyada Paylaşın: