Garip kulum yokta, varda;
Ezildikçe bildim beni!..
Kader denen bir esrârda;
Çözüldükçe bildim beni!..
Ne sýnýr var ne bir boyut;
Gönül dolan, yaðan bulut!..
Nefsi saran korku, umut;
Sezildikçe bildim beni!..
Baþ koymuþum gelen emre;
Ýmân nûru sýðmaz ömre!..
Her amelim hayra, þerre;
Yazýldýkça bildim beni!..
Hayat ölüm, ölüm dirim;
Nefsim yerde sürüm sürüm!..
Nesimî tek yanan derim;
Yüzüldükçe bildim beni!..
Ebet günüm ezelim var;
Sekiz cennet menzilim var!..
Haram içre helâlim var;
Süzüldükçe bildim beni!..
Budur yüküm, yolum, yönüm;
Bende gider ilkim, sonum!..
Nefes nefes her bir günüm;
Derildikçe bildim beni!..
Þiir R. A
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.