KeLeBeK EtKiSii
KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIM
KeLeBeK EtKiSii

KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIM


KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIM

Bir seni bilirim birde adın geçince heyecanla atan kalbimi
Peki ya sen biliyormusun bendeki yerini
Hatırlıyor musun birgün bana seni nekadar sevdiğimi sormuştun bende gülmüştüm demiştim ki çocukken sorsaydın bu soruyu iki kolumu yanlara açıp işte bu kadar derdim ama sen olgun bir yaşımda sordun o yüzden seni tuz kadar seviyorum demiştim ve sende çok duygulanmıştın

Keşke hep çocuk kalabilseydim kollarımı açıp seni bu kadar çok seviyorum demek isterdim
Ama biz büyüdük büyüdükçe yalanlar vurdu yüzümüze
Hani seviyordun
Hani her nefeste bir şiir yazıyordun
Ne oldu
Şiirlerin mi miadi doldu yoksa senin sahte sevginin mi

Şimdi bana sorsan desenki benden nefret mi ediyorsun
Hayır asla senden nefret etmiyorum
Bilakis sana teşekkür ediyorum
Sen bana hayatı insanların kalleşliğini ve kimseye değerinden çok değer vermemem gerektiğini öğrettin
Hani bir söz varya kötü ev sahibi insanı ev sahibi yaparmış
Sende bu hayatta beni taş kalpli yaptın

Gidişinin ertesi kader dedim avuttum göz bebeklerimi
Zaman içinde seni soranlarımda oldu
Onlarada gelecek o benden gitmez diyemedim

Sahi nasıl bir duygu banada anlatsana
Seveni yarı yolda boynu bükük bırakmak
Onun acısını bir flim izler gibi izlemek
Zevklimi
Banada anlat yada sen sus
Dökülmesin dudaklarından sözler
Benim kulaklarım sana sağır gözlerim kör ve bedenim hissiz


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.