içim birazcýk geçmiþ, azýcýk uyumuþum, sonra gözlerin geçti gözümün önünden, masum birer çocuk gibiydiler, ay görmeliydin pek de güzeldiler, ve aslýnda gönlümdeki depremin, artçý sarsýntýsý, lakin hiç de þikayetçi deðilim, gel dedim, gel, gel uzan sen de yanýma, aman tanrým, bu gördüklerim, taptatlý rüyanýn týpatýp gerçeði, resmen de senmiþsin meðer.
tüm deliller bir bir seni gösterirken, nerden de girdilerse rüyama, önce yanlýþ ihbar, memleketin güvenlik güçleri, sonra da ne alâkaysa posta teþkilatý, seni aramakla meþgulken, bu pulsuz mektubum, nasýlsa adresine ulaþamayacak.
oh ne güzel, biraz geç de olsa, keyfim yerine geldi, bu saatten sonra öðrenirsen de öðren, hem de þimdi, birinci tekil aðýzdan, hazýr bulmuþken yaný baþýmda seni, dur kýz, kýpraþma, aðzýndan öpecek deðilim, kulaðýna fýsýldayayým, seni, seni...
hay aksi þeytan, uyanmanýn sýrasý mýydý? sevincim kursaðýmda kalmadan, dedim, en güzeli tekrardan uyumak, dalarken gözlerim en çok da sana, yine beni buldu gözlerinin cezasý, iþte bir sarsýntý daha! tetikleyip duruyor yokluðunun belâsý, ah keþke bir de dokunabilseydim, fýrsat bu fýrsat deyip, çokça söylerdim kaseti baþa alýr gibi.
neyi mi? ah deli! neyi olacak, tabi ki seni çok sevdiðimi, afedersin, çok mu geç kaldým acaba? bu kez durum bayaðý bir ciddiyet kazandý, ayaðým diyorum çok fena kaydý, yer beni içine içine çekmeye baþladýkça, derine düþe kalka, bata,çýka, sana koþan benim!
ne o, toprak mý atýlýyor üzerime, bu kalabalýklar da nedir böyle? aaaa, kimler gelmiþ? hayýrdýr? ne iþiniz var yanýmda? yoksa öldüm mü ki ben? bir gidin baþýmdan bir gidin hele, dün yoktunuz ki yanýmda, bugün nerden çýktýnýz?
dur, dur, sen kal benimle, diðerleri gitsin, önce bir öpücük ver, soluðum yerine gelsin, gözünü, dilini, elini, kalbini, ruhunu sevdiðim, daha söyleyeceklerim yeni baþlýyor, herkes gitsin, bir tek sen gitme, dur, dur da unutmadan ben de seni bir öpeyim.
yine neler oluyor? neden ýslandý gözlerin? yoksa aðlýyor musun? olmadý ama, üzme beni, haydi sil göz yaþlarýný, küserim bak, mutluluðum sensen, sen de benim gibi sevinmelisin, evet, evet oluyor iþte, gül biraz, bozma pozunu, tamam, iþte þimdi oldu, hep böyle kal, bir de öpücük kondurdum mu dudaðýna, çekeceðim resmini þipþak!
peki ama neden sustun? kahretsin! tüm kabahat benim, mevzu gözlerinken, sana dokunan, seni öpen bendim! þimdi yeri, zamaný mýydý bu senaryonun? zaten hayatýmýz dramatize olmuþken, iþ dönmüþ dolaþmýþ romantizme gelmiþ, bir bilsen þimdi nasýl utandým, ahhh benim aptal kafam, sana hiç dokunmayacaktým.
seyretmeseydim iyiydi, bu film böyle bitmemeliydi, ve en nihayetinde, sussun tüm þarkýlar, dudaklarýmýz kuru, gözlerimiz sessiz kalsýnlar, ulan buna da hangi yürek dayanýr, ki, benden baþka kim dokunursa sana, düþmanýmdýr! þu filmi hele baþa alalým, nerede kalmýþtýk?
içim birazcýk geçmiþ, azýcýk uyumuþum, gel dedim, gel, gel uzan sen de yanýma, aman tanrým, bu gördüklerim, taptatlý rüyanýn týpatýp gerçeði, resmen de senmiþsin meðer, kal öylece, gitme benden küserim.
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 29 Mayýs 2020, Isparta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.