Şebnem kış oldu düştü !
Þebnem kýþ oldu düþtü!
Yarýn kirmanýnda yün oldum döndüm
Üstüme bir damla yaþ oldu düþtü
Bülbülüm,gülümün dalýna kondum
Yapraðýma þebnem kýþ oldu düþtü
Nazýna,cevrine yine eyvallah
Yürek nasihatla olmaz ki ýslah
Baðrýma bir ateþ düþtü ki eyvah..!
Geceme gerçekler düþ oldu düþtü
Bu devran içinde döner dururum
Ýnce bir sýzýyým kanar dururum
Hayli zaman oldu yanar dururum
Ayrýlýk ömrüme eþ oldu düþtü
Ey gönül gidenden bir medet umma
Yareler onulmaz saðalýr sanma
Yaðmurlar baharda rahmettir amma
Damlalar baþýma taþ oldu düþtü
Gönül defterinde doldu miadým
Unuttum özümü unuttum adým
Yoruldum,naçarým kalmadý tadým
Baldýran soframa aþ oldu düþtü
Hasrete karardý soldu gözlerim
Nicedir kederle dolu gozlerim
Yollara takýldý kaldý gözlerim
Gözlerim aynaya þaþ oldu düþtü
H. Iþýk. 29/5/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.