KABİR AZABI

Rüyamda görseydim imkansýz derdim
Senden bu vedayý duymak da varmýþ
Sayende diriyken mezara girdim
Ecelin emrine uymak da varmýþ

Kainat sýnýrsýz türlü yol sunar
Canlýlar imrenir cesetler kýnar
Ölünce herkes mi bir isim anar?
Adýný ahrette yaymak da varmýþ

Melekler kabirde seni sordular
’Allah’tan öte mi?’ deyip durdular
’Yok’ dedim, Kuran’a el koydurdular
Lâ-havle mintaný giymek de varmýþ

Sanma ki ölüler konuþmuyorlar
Hiçbiri vedanla tanýþmýyorlar
Duyunca yanýma yanaþmýyorlar
Sabýr gömleðini soymak da varmýþ

Burda bir mahkeme var bilmediðin
Boþa suçlu ilan edilmediðin
Bin sevap iþlesen de gülmediðin
Listeye adýný koymak da varmýþ

Bir ara dudaðým ismini andý
Görenler þehadet kuþandým sandý
Ötede tarifsiz bir ateþ yandý
Sükuttan naraya kaymak da varmýþ

Can vermek dediðin zahmet-i sefa
Ardýndan bir sorgu, benzersiz cefa
Ölümden az sonra, ikinci defa
Tekrardan canýna kýymak da varmýþ

Ali ERDÝNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: