BABANIN VASİYETİ
Yürü! Soluksuz kalana dek…
Durmak yakýþmaz hem de yaramaz
Bize! Yürümek, bir ölüm kalým meselesidir
Yasamýzda !
Anla ki durduðun an,
Ümidi keserler senden.
Ölmüþ ve gömülmüþsündür çoktan!
Onlar! Onlar da ümitsiz yaþayamazlar,
Bilirsin…
Bilirsin ve ölmemelisin o yüzden,
Öldürmemelisin onlarýn ümitlerini…
Yürü! Soluksuz kalana dek,
Soluðu en zirvede al;
Onlarýn göremeyeceði yerde.
Onlar, ancak alçaklarda görebilirler seni
Çünkü!
Sen yürü ki, zirvelerde soluk alasýn,
Sen yürü ki, alçaklarda nefessiz kalmayasýn!
Aldýðýn ilk nefeste öldü bilinirsin çünkü;
Bir çakýl taþýndan düþtü bilinirsin…
Yürü! Soluksuz kalana dek, bir dað ol;
Eteðinde barýnsýn bu gürûh,
Ümidimiz açtýðýn yol!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.