Çöker kimsesiz daðlarýn yoksul patikalarýna Pepuk çýðlýklarý sararmýs aðaçlardan dökülen veda yapraklarý kýþ kokulu yaðmur bulutlarý dökülüyor vakitsiz her gece zift karasý pusulara göðsümü delen son kurþun onanmaz bir yara kesiði kanar durur içimizde
Tanýmlanmamýþ acýlarýn cümleleri gibiyiz acýlarýmýz hep berrak munzur`larýn ay ýþýðý içtiði yerde üþür göðsümüzün çaprazýnda baðýra çaðýra akar yüreðimizin daðlarýna Yüzümüzde çöl çiçekleri, Göðsümüzde susuz bir ceylan kabuk baðladý,hasretimiz yürüyoruz kanlý bir dað türküsü ile vedasýz dokunduk gecelere, Artýk hiç dönmemek üzere ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Alkış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.