OLGUNLAŞIYORUM
OLGUNLAÞIYORUM
Ýçimdeki yangýnlar, külünü kaybetmiþken
Dalýyorum yine ben, boþluðun sarhoþluðuna
Artýk teselli ýrmaklarýna býrakmýyorum kendimi
Kurduðum hayeller daha gerçek biliyormusun?
Kendimi seviyorum, evet bencillik deðil ki bu....
Ölümün farkýndayým, keþke hayat denen yarýþda biraz daha güçlü olabilseydim, ama dimdik ayaktayým yaaa olsun....
Olgunlaþýyorum BEN....
Kýrýk bir çerçevinin çatlaklarýný okþarken ellerim
Geçmiþin ne kadar geçmiþ olduðunu anlýyorum.
Öyle oldum olasý aðlamak, üzülmek de yok artýk!
Olgunlaþýyorum BEN....
Ey Ruhum!...
Herkes ne düþünürse düþünsün
Sen !" Allah ne der" diye düþün
Atma içine, boðma kendini
Ahhh be kalbim hadii! vazgeç artýk deðmez bu dünya.....
Yoksa Sen Yusuf’ un kuyusuna mý düþtüðünü sanýyorsun?
Býrak hak etmeyeni sil içinden toz misali
Sen de biliyorsun ki, bu hayat çok kýsa
Bir kelebeðin ömrü kadar iþte hayat
Ýçtiðin çay kadar demli
Aldýðýn nefes kadar canlý
Verdiðin acý kadar zindan
Bir rüyâ kadar yalan
Sevmek kadar doyumsuz
Yada bir siðara dumaný gibi gölgeli.
Yok yok!... olgunlaþýyorum GALÝBA.
Bir meydan savaþý sanki ,gönül defterim
Þu cephe senin, bu cephe benim
Býrak herkesi sen, kendi göklerini maviye boya
Mazide gizlenmiþ bir yarým elman olsun
Þu garip dünyada insanlýk ölmüþte de , kefeni yok sanki;
Oysa insanýn kýlýfa ihtiyacý yoktur.
Gözler yalan söylemez kanma sen her söze.
Kendimce olgunlaþýyorum GALÝBA....
Ey benliðim!...
Hakkýný ara ama hakka uðramayý da unutma!..
Býrak bencil insanlar yerinde kalsýn
Sen kendi ruhunu öldürme sakin!
Olgunlaþýyorum BEN....
ZEHRA YÜCEL(27.5.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.