Gülfidan -Nazire şiir

Bir ikindi vaktinde,dururken þadýrvanda
Zaman su gibi aktý,günahlar dökülürken
Yýldýzlar parlýyordu, asýldýðý tavanda
Göðün göðsü yarýldý,diþleri sökülürken

Damar damar canlandý, can altý duygularým
Ümitlerim yeþerdi,Gülfidan gülüyorken
Paramparça geceler, matemli uykularým
Ruh bedene yapýþtý, sevdamýz ölüyorken

Gülüþe endam kondu, bu yola revan yüze
Elvedaya sarýldý, gidiyorken Gülfidan
Kehribar saçlarýna, eþlik etti firuze
Kapýlarýn kapansýn, bana yaren kör zindan

Ruhumu geri versin, isyankar bedenime
Gelip gönlüme konan,o diyarýn kuþlarý
Gülfidan elem kattý, piþmanlýk nedenime
Göðe doðru uzattý, o zorlu yokuþlarý

Ne güzel bir hikaye, Leyla mecnun’dan beri
Ýsimleri yazýlsýn, boynunda ki yaftaya
Gönül gözüyle bakan, görürmüþ öteleri
Tayyi mekan eylermiþ, bakmaz güne haftaya

Selim Adým
Sosyal Medyada Paylaşın: