AŞK REZİL OLDU
AÞK REZÝL OLDU....
Bir kadýn oturuyordu.
Yaþadýklarý belki basit bir köþe yazýsý..
Her akþam içindeki boþluklara misafir oldu.
Aþkýn derin hatlarýnda çocuk yüreði hiç ip atlamadý.
Elvedayý öðretmekten yoruldu kuþlara.
Sevildi ,hissetmedi.
Sevdi,bilinmedi belki.
Tanrý hep kurban ister.
Aþk aðýr geliyor,kabul.
Aþk rezil oldu.
Giden geri gelmiyor.
Yürekler fahiþe.
Terk edilmiþlik kürtaj artýðý bu devr-i aþkýn içinde.
Bir duvarýn üzerinden kaçar gibi mi kolaydý her þey.
Ruhunu katlettiðinde farkýna vardý kadýn.
Ýçtiði sigaralarýn dumaný tüttü tüttü.
Kokusu sindi tiþörtüne .
Saçlarýna sürdüðü lavanta yaðýnýn kokusunun ýrzýna geçti.
Yýrtýlmýþ ten çorabýna uhu sürmeyi unutturdu aþk acýsý.
Dolaptaki beyaz elbisenin viþne lekesini temizletecekti.
Puzzle’ýn bir parçasý koltuðun altýnda kalmýþtý.
Selim Bey’in iþ raporlarý mutfak masasýnda çatlayýp kudurdu.
Annesine internetten getirteceði bluzun sayfasýný kaybetti.
Cahide Teyze’nin sakýzlý kahvesini içmeye gidecekti pazar günü.
Bira þiþelerinin kapaklarýna bir bok vermiyorlar kýzým.
Ýç iç nereye kadar aþk.
Mavi ortancaya yine su vermeyi unuttun ,kuruyacak kýzým.
Unutma !
Her derdin bir çaresi var elbet !
Kestirme bir yol bulunur elbet !
ARZU GÜNAL /27.5.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.