Sen bilemessin benim yanýmdaki yerini Kimse alamaz benden sana olan sevgini Bilirmisin senin için çarpan babanýn kalbini Siliverdin sanki unutulmaz olan derdini
Bir gün oldu cennete bir evlat verdim Hergün için için kendimi yerdim Ben asla onsuz yapamam derdim Bir baktým bir anda asker oluverdim
Haber geldi asker ocaðýnda Çocuðun olacak bahar ayýnda Kýz mý, oðlan mý derken aslýnda Ne önemi var saðlýklý olsunda
Askerde günler geçmiyor derken Geçmiþin acýlarý beyni týrmalarken Senin geleceðin günleri sayarken Gene oldu çocuklar iki , birken
Sevinç hüzün bir arada geliverdi Annem mustafa geldi deyiverdi O an içimden birþeyler eriyiverdi Ebe raziye seni kucaðýma veriverdi
Kucaðýmda senin küçük bedenin Gözümün önünde cemali rahmetlinin Hasretinden yanmýþým onun özleminin Bebeðimiz diye haykýran kýzýmýn sesinin
Çýnlamasýný kulaðýmda hisseder irkilirim Evlat acýný daha çok hala hissederim Evlat kýymetini herkesten çok bilirim Benim sermaye evlatlarýmdýr derim
Sen bilirmisin kolunun çatladýðýnda Ýp atlarken gözünün morardýðýnda Bisiklet binerken ayaðýnýn yarýldýðýnda Bilemezsin açtýðý yarayý babanýn baðrýnda
Üzülmez mi? Sanýrsýn derin uykunu bölerken Meraktan çatlarým senin yolunu gözlerken Yanarým sen aðlarken haz duyarým gülerken Sen belki farkýnda deðilsin ben seni severken Temmuz;2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
cebirin defteri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.