baðým bile bozgunda neredesin sürgünüm
gelip gidenim bizar, halimde hava duman
özlemliðim dost vari sen sefaný sür günüm,
tazeler dertlerimi batýþlarýn þaduman
.
dost arar þu bizarým ekinim biçilirken
kan oldum damarýnda mükteseb içilirken
yaþatmam diyor yarim açýlýp saçýlýrken,
hýtmý vurup fermana, la der gitmeden güman
.
tesbihime çekildim ve orta namazýna
hakkýna kamçýlarýn inleyen niyazýna
melameti olmuþuz yedi alýn yazýna
tuzu bassak yaraya bitmez müruruzaman
.
gücenmek þöyle dursun dolgusuzdur temelim
sýnýrlarý bellidir telle mahdut emelim
piþmanlýða sarýlsam doluyor sitem elim
ne zaman ölüm tutsam verir nefsime aman
.
iðnelenir þu tenim yar diye desen desen
etrafýmda dövülmüþ perçinlere isnaden
susarým belki caným alýr diye aniden
topraðýmdan nemlense katmerlense asuman
.
firar eder birkaçým dayanamaz aþkýna
nice gözler kararsa da yanamaz aþkýna
yýrtýk pýrtýk varlýðým bir yama, naz meþkine
yaðmalasak rahmeti kopup yetiþir rahman
halsizlik baskýn verip hafif hafif alýr ya
reca üstüne reca heyhat havf ufalýr ya
görmezmisin ateþten sürgün yedi sibirya
kendinden geçmiþ artýk medet ettiðim peyman
ümmi bir yoksulluða teslim edilmiþ umman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.