MOR ZAMANLAR

Bir soru gömleðimden tutukluyor beni
Gözüm dilsiz kulaðým hissiz bir bant çalýyor nihavend
Ruh iflasýnýn eþiðinde zihnim bir hesap planý döküyor
Mat oldum mor bir manyetik alanda
Evcil dünyamla hesaplaþýyorum
Umudum beni sade bir nikaha çaðýrýyor
yaprak döküyor çevremde beyaz gelinliklerin saflýðý

dýþýmdan aðladým içimden gülüyorum
aðýr bir Cuma cesedim ibadete gidiyor
mor bir Perþembe
günler tanrýya yazýlýyor
abuk subuk daireler çiziktiriyor o þafaðýn derin idam
suçlularý

ademoðlundan damla olarak düþtüm cehenneme
bir sorgu diyaframýmdan tutuyor
beni aðzým koku almýyor
-ve bu genzi yakan mor saadet yalpalayarak
düþüyorum alamutun kötücül cennetine
saçlarýyla seviþiyorum ezberlediðim bir meleðin
bir karýnca bedenime elektrik salgýlýyor

bir menekþenin içine yatýyorum
unutamýyorum
zihnimde makineli tüfek sesleri
aþk intihar ediyor bencil bir ayýklýk tutukluyor beni
içeriðimi boþaltýp sorguya çekiliyorum gözüm elsiz…
Sosyal Medyada Paylaşın: