KURTULUŞ MEKTUBU
Hüzün uyanýkken bile gördüðüm rüya
Huzur düþleyip suretini güldüðüm hülya
Umut her defasýnda içine düþtüðüm derya
Mutluluk inatla peþine düþtüðüm leyla
Hikayem sürükler beni kýzgýn kumlara
Her uzvumda yara var düçarým marazlara
His ordum daðýlýr ben uðradýkça bozgunlara
Semanýn bir damlasý yok ruhumdaki yangýnlara
Gözünü canýma çevirmiþ zümrelerin çiziyorum eþgalini
Hiçbir hamle durdurmuyor acýnýn hayatýmý iþgalini
Bu karanlýkta kaybolurum yakmazsam umut meþalemi
Ölüm ömrüme hükmetti aðlamak eyledi tek meþgalemi
Ruhum ezelden aç býrakýlmýþ vahþi mahluklarýn pençesinde
Yangýn düþer gönlüme huzuru gördükçe mazi çerçevesinde
Yarýný gözler hevesle bedenim bugünün penceresinde
Kurtuluþ mektubu ulaþmadý bana kaldý bahtýmýn elçisinde
Dileklerimin mezarý yanaklarýmý sularým yaþ akýta akýta
Ýsteðim gömülmek sonsuza ne hacet inciye yakuta
Yüreðim aþina ölümün bestesi olan sûkûta
Bir nârâ koparýrým ki asýrlýk naaþlar katýlýr bu aðýta...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk Taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.