Z İ H N İ Z O N K L A T A N B E Y İ T L E R

Ýblis kimdir, türevini soranlar,
Tanrýlarý çok olanlar zor anlar.

Tedbir ve takdiri çizmiþ mimarým,
Hakîm-i Rahîm’i düþün Ömer’im

Salavat getir menziline gir;
“Kiþi sevdiðiyle beraberdir”.

Bu günü hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmýyorsan.

Peygamberi meþrep hür;
Merhamet yol, üsluptur.

Feryatlara saðýr hodgam ne anlar,
Buðzu taþýyamaz, dilsiz þeytanlar.

Çözülecek kirli düðüm;
Müslümaným ve güçlüðüm!

Ümmet kin tufaný ya þaþý gerek;
Veyahut her eve Necaþi gerek!

Ortalýk nifak kokuyor,
Dað dere kibir akýyor.

Yiyin için tepiþin, yaþam bu ise eðer,
Yiyin için tepiþin o zaman buna deðer.

Gizlenivermiþler, postlara tek tek,
Cehennem var yâ hem, þükretmek gerek.

Kulluðun Allah’sa vicdanýn hürdür,
Yok, þayet dünyaysa nefsini ürdür.

Sanma seni yaþatacak hilendir,
"Allah iþitendir, Allah bilendir"!

Dantelli yastýklar, uykuya süstü,
Lambalar gaz fitil insan dürüstü.

Sabret aklet düþün yaz;
Hiçbir þey gizli kalmaz.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Duâ çiçeðidir cânana cuma.

Acýdan beslenir bazý enikler,
Oyuncaklarýdýr cephanelikler.

Ýnþirah duâ da ruhumda sýzý,
Lütfeyle Allah’ým affeyle bizi.

Ýslâm ciddiyettir er oðlu ere,
Erliðin mihengi meþveret þûra.

Tavâfý karýþýk bir hacýsýn sen,
Musibet Allah’tan aracýsýn sen.

Vallâhi ölüm var, bir nefes ýrak,
Bu kadar yalana kine ne gerek.

Ýbadettir göz nurudur teriniz;
Terinizdir sizin karakteriniz.

Kizb ehli korkaktýr korkusu çoktur,
"Dosdoðru" olana, endiþe yoktur.

Fýtratýn alnýna fýsk tutturdular,
Gülümsememizi unutturdular.

Eþrefi mahlûkat her insan deðil;
Kimi ins’ten öte, kimi pek câhil.

Aklet, "ben"i sevmez benim imaným,
Gaflet, ben daha iyi Müslümaným.

Oku aklet düþün tevekkül sabret,
Tanrýlarý býrak, bir tek O’nu Rab et.

Yalandan doðru derilmez,
Soysuza asâlet sorulmaz.

Edep nerenizde ahlak neyiniz,
Fýtratý çiðneyip çemkirmeyiniz.

Lezzet payitahtý aðýzda damak,
Dilin hakikati, hakký susmamak.

Þuur tarlasýný hergetmiþ Henri,
Ben Allah diyorum, o ise Tanrý.

Görün kalp vicdaný görmemek âhtýr,
Görmeyin gafiller, gören Allah’týr.

Küstah bakýþlarým beþliyor bazen,
Kalbim ben kafam ölüm ve mizân.

Bir damlacýk gözyaþýn, yoksa kendini ara,
"Ürpermeyen gönüller" mertek olmaz mezara.

Kalemim pek keskin vicdani hürüm;
Ne akýlsýz avam, ne de meþhurum.

Ahlâk dinin temeli eþref eder beþeri,
Zina fâiz ýrkçýlýk kavimlerin mahþeri.

Hakkýn hammaddesi haramý rettir,
Ahlaksýz her toplum þer musibettir.

Benim Allah’ým vardýr deyin,
"Gevþemeyin hüzünlenmeyin".

Müslümanýz hem madem kin nefretten beriyiz,
Uhuvvet süvarisi, sulh sükûnet eriyiz.

Dili hakka baðla sýmsýký sýktýr,
Hakký unutkanlýk münafýklýktýr.

Kahpe düzen her köþede bir izm var,
Nerde vahþet orda Siyonizm var.

Geceme dökülür rengi hilâlin,
Siyahý olsaydým köle Bilâl’in.

Vecdin giysisidir seher parkasý;
Sýdkýn âþk hâlidir Veys’in hýrkasý.

Bütün Þaronlarýn dehþeti kabir,
Kabrin mahþeridir mazlumda sabýr.

Þerre döner dürtüleri tetikler,
Müsebbibi þerrin alkýþmatikler.

Baþka þey demeyin feleðe hele,
Þimdi vakit insan vakti, rastgele.

Ya râb lütfet helâlinden bir hurma,
Ýftarlarým kul hakkýyla açtýrma.

Asrýn istilasý, bühtan fýsk þer var,
Çetin bir imtihan þükür mahþer var.

Ölüler aðlamaz, yalancý gülmez,
Þöhret müptelasý erdemi bilmez .

Hakikat harlarým, dil ucu yarým,
Þuur ambargosu haykýrýþlarým.

Âh üslup, kim kýydý sana kim,
Boðulduk nefretten nitekim!

Sabýr kulun Hira’sýdýr,
“Oruç sabrýn yarýsýdýr.”

Hakkýn hizmetkârý halkýnýn malý,
Þâir mýsra mýsra ahlâk yapmalý.

Gülde tomurcuk yok bülbülde de zâr,
Vücudum yanýyor estikçe rüzgâr.

Secdeli hodgamlar itikata set,
Yâr Rab imanýmý muhafaza et!

Þâir söz pazarý haline koþtu,
Vardý siyaset ishaline düþtü.

Din ahlâktýr, din adalet din emek,
Ne güzeldir yaþayarak dinlemek.

Yalan, felâkettir haramdýr ahtýr,
Hele ramazanda baþka günahtýr.

Ýfratýn merhalesi felaketlere kuyu,
Yeter artýk gel gayrý, neredesin saðduyu.

Þükür, umutsuzluklarý rettir,
Tevekkül tükenmeyen servettir.

Yalan bazen Ýblis, bazen bir ittir,
Yalansýz yaþamak âþk keramettir.

Futbol her eve put, fetvabaz Terim,
Taþlarý yaðmadý henüz göklerin !

Yalaðý görünce, kelpler azarlar,
Azgýnlarla dolu bütün mezarlar.

Ben ezanla doðdum ezanla gülüm,
Ezansýz vatan mý, lâl olsun dilim.

Helâl coðrafyasý alýn terinden,
Öperim nasýrlý pak ellerinden.

Müjdelenmiþ övülmüþsün özelsin,
Ey þehidim sen ne kadar güzelsin.

Ubudiyet mikyasýndan ne anlar,
Rabbe deðil; kula köle olanlar.

Hangi dinde þu bizde ki anane,
Diyemem ki bayram varmýþ bana ne.

Ýffet fýtrat uymak haktýr,
Edepsize rahmet yoktur.

Siyonist beslemeler davacý tende ilik.
Alçaklýklar zirvede, kahrola taklitçilik.

Þiir þuurhanem yalnýzlýk payým,
Bozkýr tenhalýðý konforundayým.

Büyüklüðün mikyasýndan ne anlar,
Tekebbür deresinde boðulanlar.

Þu þöyleydi diyemem dile zulüm var,
Ölü eti yiyemem, mâdem ölüm var.

Dünya yolcu yol rüya, birkaç lokma birkaç tur,
Hayatta iken ölmek, insanlara mahsustur.

Ahlâktýr ahittir, ahde vefâ din,
Ahlâkla birlikte Kur’an öðretin.

Sadist mahluklara dünya bir yular,
Tepiþtikçe boðar, boynuna dolar.

Akletmek zor iþtir fýtrat hâlidir,
Uyartýr, cezasýz kalmamalýdýr(!)

Doðruluk bir ordu yýkýlmaz hattýr,
Akletmek savaþtýr harptýr cihattýr.

Þehâdet giyindi, ölmedi Mursi;
Sefil coðrafyaya hakikat dersi!

Ýstikâmet haktýr gayriyi tutma,
Mizâný hýfzeyle, O’nu unutma.

Oku aklet haykýr yaz, hak söz susuza ýrmak,
Susanda namus olmaz, zor sanattýr haykýrmak.

Rýzýk alýn teri el emeðidir
Fâiz câhiliye geleneðidir.

Kul hakký ihânet silinmeyen suç,
Bir ömür ciddiyet, süresiz oruç.

Ya Rab beni nihayetsiz nâs eyle,
Hâl dilimi hakikate ses eyle.

Diþ tutmuyor bilediðin testeren,
Hayýrý þer, þerri hayýr gösteren.

Ýblis emâresi, kalpteki "ben"ler,
Þeytanýn ins yüzü kibirlenenler.

Ne göklerde kartal ne balda arý,
Hakký nakþetmektir gerçek baþarý.

O’na hürmetsizlik, alýnlara kir,
Kalbin ölümüne yeter kin kibir.

Hüsn-ü kabul görür fýsk-i baniler;
Seccade kirleten ins zebaniler.

Ata semer vurduk, eþeðe eðer,
Hýzýr zannetmiþtik hýnzýrmýþ meðer.

Vicdaný yitirmiþ gelmiþ her gelen,
Günü hýrs boðuyor þehri gökdelen.

Haktan yana "tarafkirlik" hak,
Gayrisi gayyadýr muhakkak.

Baþýboþ mu fay hatlarý gel hele,
Ne olâ ki; hýþma geldi zelzele.

Baykuþlara bülbül nergislere gül;
Musibetperestler, gül diyorlar gül.

Ýffet yoksa, tesettürde âr olmaz,
Her leylâdan saadetli yâr olmaz.

Sokak bana vicdan nerde soruyor,
Düþündükçe dudaklarým kuruyor.

O var tasalanma ne diyor âyet;
"Yaratan yolunu gösterir elbet".

Cennet ebedi âlem, vaktin pahasý yoktur,
Ölüm kabir mahþer var, tekrar dahasý yoktur.

Dudaklarým ateþ, yanýþý demdir,
Olsam da mustarip sükût merhemdir

Kemiði fazladýr kuduran itin,
Temsil maskesidir zekâ ifritin.

Neden daðýnýklýk kahreden soru,
Allah’ým ümmeti toparla koru.

Hodgam nedir kim tevâzu kim ene;
Kavgalarým kaypaklarla, kime ne!

Ýnsanlýk namýna kaçarým "ins"ten,
Ýnsanlýk yürüyen taþtan kabristan.

Az konuþmak aþka niyettir,
Çok okumak medeniyettir.

Ýhkaký hak elzem fikriyatý hak,
Þairin izzeti, hakký haykýrmak.

Samimiyet aþktýr aþkýn tuðudur,
Secdenin riyasýz yolculuðudur.

Alýþkanlýklara, feryadým va’zým,
Vicdaný zonklatan þairler lazým.

Sizin yolunuzdan sapýyorum,
Þükür ben Allah’a tapýyorum.

Nâz niyâz mektuptur yârene cuma,
Vuslat çiçeðidir varana cuma.

Dili bozuk yüzü maske elde saz,
Vatan aþktýr hamasete katýlmaz!

"Ben" diyenlerin kalbi et kalýr,
Mansýplar gider musibet kalýr.

Küs deðilim size, kýrgýnda deðil,
Mizana býraktým mizân var cahil.

Ehl-i dalâletin sýrtýnda eyer,
Hýzýr zannetmiþiz hýnzýrmýþ meðer.

Yularlý avurtlar s/övgüye nefer,
Ahlak secdede mi günde beþ sefer.

Ýnsan kimdir dava nedir ne anlar,
Urba için ukbasýný satanlar.

Aðzýn bozuk hayalin yok düþ’ün az,
Perdeyi aç, oku aklet düþün az.

Namazýn erkâný ahlaktan geçer,
Ahlaksýzda namaz çok þeye duçar.

Fýtratýna ram ol, hakikati seç;
Ýzzet hakikattir kazanýr er geç.

Hak demezse âlimler fitne ehli beladýr,
Taðutlara borazan, yalana müpteladýr.

Nemelâzýmcýlýk kabul etmez din,
Ömer’i olunuz Ýslâmiyet’in.

Dilin hak diyorsa insansýn varsýn,
Ahlâkýnýn büyüklüðü kadarsýn.

Hukuk her cana vardýr,
Reddeden canavardýr.

Kezibe boyanýr, gerçeði saklar,
Merhameti boðazlýyan alçaklar.

Mahþere koþuyoruz hýzla,
Gücüm yorgunluðumdan fazla.

Siyaset iþ edildi,
Ýlham iðdiþ edildi.

Ne gönül býraktý ne temiz vaha,
Bize þivan düþtü, size kahkaha.

Yalanlar ifþalar, duy beni bala,
Ehven-i þer artýk þere müptela.

Tebessüm mevt, mýsralarým dile gam;
Arsýzlara aþk þiiri yazamam.

Hakikat buðz dolu methiye deðil;
Susanlar insandan sayýlmaz oðul

Bütün köþe bucak; kin ýstýrap gam,
Tek gerçek teselli, sabýr ve zaman.

Maþanýn ucusun, yeter artýk dur,
“Allah dostlarýna ye’s korku yoktur”

Ehl-i riyakârsýnýz büyük divana,
“Sizin dininiz size benimki bana.”

Ýslam irþad ister ifsadý deðil,
Nifak kayýraný dinleme oðul.

Tevekkül sabýr va’z cevapsýz sorum,
Sabrýn sadýrýnda düþünüyorum.

Serde ahlâk yoksa ibadet sahte,
Akledip görmemek ihanet ahte.

Doðru konuþ vicdan yor,
Dava demek çok zordur.

Hakký va’zeyleyip batýlý tuttun,
Ey efendi, bizi ne çok uyuttun.

Teri toprak kokar kalemim pulluk,
Kulun kokuþudur kullara kulluk.

Büyüklük tevazu kulluða niyet,
Nefsini irþattýr erdem haysiyet.

Cerbezeyi býrak düþün aðla yan,
Bu gidiþ nereye sen nasýl insan!

Hayat tefrikasýz hedefe varýþ,
Ahlaklý cesur ve adil bir duruþ.

Ol derse oluverir, þanýndandýr O’na has,
Her þey O’nun mülküdür, afâkidir ihtiras.

Þuur kin kýskacýnda, otur aðla yan,
Muhafazakârlýða sýðma Müslüman.

Rýzka kefil, helâl piþe,
O var madem yok endiþe.

Ölüm ertesinde müjdeler vardýr,
Farkýna varanlar pek bahtiyardýr.

Kampüste bir baþka þu ezan sesi,
Sevdaya salýyor hemen herkesi.

Zinalar birliktelik, evlilikler suç,
Menfezler cenin dolu kýyý bucak piç.

Her þey piþmanlýktýr oku aklet ve seç,
“Ýnsan hüsrandadýr” salih amel hariç.

Edipler edep bilmez, maarifte kaygý yok,
Zerre miktarý duygu bir atýmlýk saygý yok.

Anlamsýz çokluklaradýr salýðým,
Yalnýzlýklar dostum kalabalýðým.

Þehitlerim haykýrýyor âh ne gam,
Kahrým büyük, ötesini yazamam.

Sabýr ve metanet dedimse þayet,
Kýsasta hayat var buyurmuþ âyet!

Hakikatli kalbe hayret gerekir;
Ýnsan olmak için gayret gerekir.

Lânet okuyacak mezar taþýnýz,
Yaþattýklarýnýzý yaþýyasýnýz.

Din kisveli palyaço dilinden düþmez Hira,
Avurdu müstemleke, yalan dolan iftira.

Ölçüsünü almak için bir insana makam verin,
Erteleyip beklemeden, yürüyüþü nasýl görün.

Ben ben gürültüsü zonklatýr herdem,
Bilmek irfân ister, had bilmek erdem.

Hak yazmayan kalemin satýlýðý katidir,
Her kim olursa olsun, sahibinin itidir.

Ýsmimi düþündüm, atamam riske,
Ýman kabul etmez amelde maske.

Vicdanýn makesi, zulmeti terktir,
Zulmüyle haþrolan geberecektir.

Adavet hýrs inat, paye ve niþan,
Kardeþlik mevt oldu gayri periþan.

O kadar çirkin ki bu devir oðul;
Ne Müslüman belli ne gâvur oðul.

Günler uzadýkça büyüdü sýzým,
Öldüm gurbetinde ben hep cansýzým.

Hep acý hep imtihan bir beyit iki satýr,
Ýmtihanýn zorluðu, hakikati kavratýr.

Beygirin mekâný ahýr otluktur,
Câhile tevâzu donkiþotluktur.

Kavganýz hep doðruluksa tutunuz,
Doðru yoksa çoðalmýþtýr putunuz.

Katedral da deðil çalýnan çanlar,
Bölük bölük en ön safta þeytanlar.

Alýn teri suskun para borsada,
Helal para artýk karaborsada.

Ocaðý daðýla tuzak kuranlarýn,
Evde hanýmlýðý unutturanlarýn.

Kâbe aðlaþýyor bu hâl nicedir,
Virüsü yaratan þaný yücedir.

Madem insan fâni istiðfar haktýr,
Nasûh’a koþanlar kurtulacaktýr.

Ýnsanlýk nerede her taraf aðýl,
Dehþet sabr birikti O bizle oðul.

“Ýslam güzel ahlaktýr” takva kulun zaferi,
Ýzzetin affýn haktýr, kulun eyle Ömer’i.

Dünya debeliyor virüs aðýnda,
Zulmün doruðunda þirk bataðýnda.

Camiler secdesiz bürünmüþ kara,
Mahsun Kâbem saldýn beni efkâra.

Ellere su gerek alýnlara âr,
Kalplerin ihyâsý tevbe istiðfar.

Tedbire uymazsan akýbet harap,
Ferâset lütfeyle, aklettir yâ Rab!

Gün bugün dem bu dem an bu andýr,
Hesap mizân gerçek, dünya yalandýr.

Sabýr zorluk deðil kemiren beni,
Ahlâkî çöküþün suskun düzeni.

Sabreyle mihnet etme, vesilesi erzak var,
Gayret eyle þükreyle seni bilen Rezzâk var.

Bir damla kan pýhtýsý,üç beþ nefes bir cenin,
Kibir gurur gösteriþ, caný çýka ’hep ben’in.

Musibet ilâhi, dertlenmek gerek,
Dert yoksa duâlar boþuna kürek.

Kul hakký zehirdir, zehirden baldýr,
Hesabý pek dehþet tevbe hayaldýr.

Kalpten kalbe inlemeli aðuþlar,
O tevvaptýr, günahlarý baðýþlar.

Vicdanlara izzet zihne ter lazým,
Kizbi yok edecek bir sefer lazým.

Ezelden ebede eðri ve doðru,
Hâl ile hûþ olur doðruya çaðrý.

Marifet odur ki helâllik almak,
Tevbeyle ebedi uyuyakalmak.

Bir mezar kazýnýz bembeyaz kardan,
Gitmek istiyorum ben buralardan.

Güce dayanýnýz, güç veren güce,
O çok merhametli ve O pek yüce.

Akletmeyen adam mý, sýðýr türü mandadýr,
Adamlýk hakikatte; hakikat imandadýr.

Þifa sara rengârenk, seyreylerken semayý,
Büyük sýnav büyük cenk; yâ Rab lütfet cumayý.

Geceyle aðlaþsak yakarsak yâre;
Ne kadar yalnýzsýn âh be minare.

Ýnþirâh ver Allah’ým! Þirâzesiz bu sýzý,
Belâlara doymuyor namussuzu arsýzý.

Kuþkusuz fitnesin sabýr diyorum,
Elleri Rabb’ime kaldýrýyorum.

Câmiler kapalý, bekler boþ tabut,
Cürmümüz pek büyük Affetsin Mâbut.

Kâbe kovar ölümlüyse putunuz;
Varsa þâyet; beyninizi tutunuz!

Ýslâm irþâd ister, ifsadý deðil,
Nifak höyküreni dinleme oðul.

Kulluða sýðýnýp; elim açarým,
Kendime koþarým ben’den kaçarým.

Kalbi yakarýþla arz eyle yâra,
Þifâ inþirâhý, Rabb’ inde ara.

Süfyan kim insan ne fikret aklet seç,
"Ýnsanlýk hüsranda" insanlar hariç.

Asrý fesat boðdu, hýrs güne perde,
Ben yazmaktan yorgun kelimelerde.

Ey azamet sahibi! Biz mahlûkuz Hâlýk sen,
"Helak etme Allah’ým beyinsizler yüzünden."

Bütün insanlýða ulaþýp tek tek,
Üzüntülerini paylaþmak gerek.

Kimine âfetler selâmet kârdýr,
"Ýmtihan içinde imtihan vardýr."

Ahlâký öðütler aklet eðil der,
Ve Ýslâm s/affettir nefret deðildir.

Bize merhamet et! Sendedir necat,
Kâbe reddediyor, söze ne hâcet...

Musibet imtihan, hayýra hattýr,
“Nefsle mücâdele büyük cihattýr.”

Ve yerlerde sürünüyor sürümüz;
Sabýr tevekkül ve tefekkürümüz.

Olur mu bilmem ki zulmün kazasý,
Galiba bu ceza asrýn cezasý...

Kaybettik ne varsa, tek kalan ezân,
Secdesiz mabetler öksüz ramazan.

Takvâ izzet verir ve arýnýzý;
Þahsiyetli duruþ vakarýnýzý.

Dosdoðru ol Hakk’a eðil,
"Hak hileye muhtaç deðil."

Katýrdan at olmaz, câhilden ermiþ,
Abtallar kendini abd zannedermiþ.

Kimi aldattýn sen, bekliyor lahit,
Hâkimin kendisi mizânda þahit.

Sabýr ve tevekkül bu bendeki gam,
Rabbime arzeder, kula sýzlanmam.

Dostun çok olmalý düþmanlarýn az,
Düþmaný olmayan adam sayýlmaz.

Deðerler menfaat Kisra’cý âlem,
Helâl rýzk ýþýldar imân meþâlem.

Din imân deðildir; tapýndýðýn put,
Bir sineðe maðlup olmuþtu Nemrut.

Sabýr teslimiyet sonsuzluða el,
Ýmân bir lutuftur imtihân bedel.

Hüsn-ü edep ile dil olâ hâmi,
Lâtif bir sirette ol Molla Câmî.

Ene yalan riyâ, reddetmiþ dinim,
Sen hep konuþtukça ben hep hýrçýným.

Yâ Râb bizi secdelerle buluþtur,
Tez zamanda selâmete ulaþtýr...

O gün sadýkhane kefen kalýr tek,
Sonsuzluðu düþün sonu görerek.

Yer gök tefekküre koþar bu ayda,
Bedbahtsam gafilsem körsem ne fayda.

Musibet ahvâlin malüm atýdýr,
Üslubum çok þeyin malûmatýdýr.

Lezzeti ölçüsüz çalýþýp hak et,
Ebediyet derdin varsa infâk et.

Ýsmim teberrüken verilen haktýr,
Hakký savunmayan þâir alçaktýr!

Rýzký veren Allah, kimse tutamaz,
Allah’tan korkaný kul korkutamaz.

Þu fânî dünyâda sanmayýn hürsünüz,
"Nasýl yaþarsanýz öyle ölürsünüz.”

Mal mülke tutuþtu kazandým sandý,
Bir metre bez bir merteðe dayandý.

Sabýr örüverip; hüznü yamadým,
Namaz kýlýp yattým uyuyamadým.

Kâbe yasak cami ýssýz sokak boþ,
Beyinler ot beyinler put ve sarhoþ.

Yeise yer yoktur, çýksa da caným,
Selâmün aleyküm güzel vataným.

Rab deðil abdsýn sen, nedir niyetin,
Kibrin kinin riyân enaniyetin!..

Kur’an’ýn mihengiyle insanlarý sayalým,
Ýtikatý zorlayýp; "ilâh"laþtýrmayalým.

Akþam teravih var sabah ezaným,
Selâmün aleyküm güzel vataným.

Hak hakikat çýðlýðýyým kul adem,
Umum mânâ ismimdedir ifadem.

Duamýz yok ise; neylesin bizi,
Rabbim salihlerden eylesin bizi.

Acý merhamet et, aciz abdiz biz,
Sana kulluk eder Senden dileriz.

Ezanla doðmuþum ezânla ölüm,
Ezansýz vatan mý, lâl olsun dilim.

Mirâcýdýr namaz kulun,
"Oruç tutun sýhhat bulun."

Vücut sermayeni kurtlar yiyecek;
O gün önemi yok kim ne diyecek.

Hayâ muhafaza, Sâre adýndýr,
Ýffeti dert eden kadýn kadýndýr.

Kitap yazýp, kapaðýna gül serper,
Ýrfân yamuk âmentüden bihaber.

Din alýnýr satýlýr düþünmeyen çok ise;
Þefaatçi bekleme, sâlih âmel yok ise.

Saðý, solu, avam, ârif densizi,
Allah için seviyorum ben sizi.

Ýsrafsýz iftarlar cihet-i tattýr,
Ýsraf fýtrat deðil israf ifrattýr.

Müslümana bühtan kinden çýkmýþtýr,
Kâfir diyen fasýk dinden çýkmýþtýr.

Ýbret almak gerek baktýkça nete,
Peçe takývermiþ bütün sosyete.

Dünya fâni, yokluðunda farkettim,
Ben hep seni düþündükçe þükrettim.

Mahþeri hesapla, dünlerine yan;
Gücü güçsüzlere kullanmýyorsan.

Ýki damla yaþla secde kârýmýz
Ezân hüzün dolu mektuplarýmýz.

Sokaklar duyarsýz, þakaklar kirdir,
Gücüm ve cephanem birkaç þiirdir.

Kovdu koronayla kovdu yeryüzü,
Sabun temizler mi bizdeki yüzü.

Ýçimde iklimin sükûneti var,
Sanki huþû giymiþ bütün veralar.

Gözü yaþlý anneyi ayýrýrsan baladan,
Gazaplar katmerleþir kaçamazsýn belâdan.

Kin ihtiras nifak neden,
Yanýkyan mý yoksa deden.

Ellerim duâda, ruhumda sýzý,
Lütfeyle Allah’ým affeyle bizi.

Yeise yer yoktur, çýksa da caným,
Selâmün aleyküm güzel vataným.

Akþam terâvih var sabah ezâným,
Selâmün aleyküm güzel vataným.

Yalan felâkettir haramdýr ahtýr,
Hele ramazanda baþka günahtýr.

Hakikatin sadasýdýr hür,
Þiir tefekkür örgüsüdür.

Bilmemki olur mu oruçlar kabul;
Haysiyet pek ucuz gösteriþ sebil.

Kovit denen görünmeyen bu böcek,
Vazifesi biter bitmez gidecek.

Kovit bazen Nemrutlara bir sinek,
Bazen Nuh’a gemi Miraç’ta binek.

Hayat nefs ile cihat, ruhun nefsle savaþý,
Hodgamdýr sulh olunmaz ezilmelidir baþý.

Dilin arsýzlýðý kalbin pasýdýr,
Oruç insanlýðýn tutulmasýdýr.

Tersiz sermayeler eþeklik nala,
Dilin harcý çüþ demektir aptala.

Alný seccadede þefkati yoktur,
Þevkat bilmeyenin alný bozuktur.

Sen her þeye kâdir bilirsin âhým,
Ümmeti fesattan koru Allah’ým.

Kurak gönlümüzü ölüyü saðý,
Islatsýn Allah’ým aþk saðanaðý.

Cumasýz teravihsiz ve mahsun
Býrakýp nereye gidiyorsun

Hoþgeldin demeden baþladý hazan;
Bir daha ya kýsmet þehr-i ramazan.

Azap gazap mizân dinden ne anlar;
Kârûn sofrasýnda iftar açanlar.

Hangarlarda uçak cadde ýssýz pist,
Cami mescit mahzun binalar faþist.

Ne yokuz biz ne varýz,
Bir nefeslik kadarýz.

Ýki damla yaþ ve secde kârýmýz,
Duâ hüzün dolu mektuplarýmýz.

Dilde irfân, sevdalarda aþk yoktu,
Vicdan öldü þuur çöktü tuz koktu.

Suskunluðum hakikati hitaptýr,
Yazdýklarým taasupsuz kitaptýr.

Vicdan hikmet gaye taþýr mý rezil
Neredesin üstadým, âh Necip Fazýl

Delâlet dehþetli, batýla ehil,
Edipler edepsiz alimler cahil.

Ey ehli hakikat buðz mu varýmýz,
Gayya’ ya binektir sustuklarýmýz.

Fitne tuzak riya olan aksýzdýr,
Bazý tevbeler var olanaksýzdýr.

Bir yaným Türkistan Hicaz bir yaným
Selamünaleyküm cennet vataným.

Ölüm ertesinde müjdeler vardýr,
Farkýna varanlar pek bahtiyardýr.

Kalbim kilim gibi yaklaþtý cuma,
Allah bilir neler girmez uykuma.

Beþikten mezara ne varsa yalan,
Bir hüzünlü resim geriye kalan.

Kem gözler seçemez karayý aký,
Kalbin mahsulüdür bakýþ ahlâký.
Sosyal Medyada Paylaşın: