Ya Hak !
YA HAK !
Varlýðýn ve birliðin, þüphelerden uzaktýr.
Ben Sen’in alemdeki, gizlerine bakarým.
Þeytanýn vesvesesi, yollardaki tuzaktýr.
Alimlerin ardýndan, izlerine bakarým.
Ne zaman ki yüreðim, daralýp sýkýlýrsa.
Sanki bütün kainat, üstüme yýkýlýrsa.
Böðrümün ortasýna, bir hançer sokulursa.
Günahsýz çocuklarýn, yüzlerine bakarým.
Ne zaman ki ufkuma, toz-toprak yaðýyorsa
Gözlerim yanýlýyor, seraplar saðýyorsa.
Ýçimdeki ateþin, küllenip soðuyorsa.
Kur’an’da sakladýðýn, közlerine bakarým.
Sen nasýl buyurduysan, bence de öyle insan.
Sevgi ve hoþgörüdür, en makbûl olan lisan.
Bin bir türlü kulunla, beni alýp sýnasan.
Her birinin en önce, özlerine bakarým.
Benim veballerimi, ana, babama yýkma.
Ambarýmda hasat az, ne olur sakýn yakma.
Yeter ki son nefeste, beni SEN’siz býrakma.
Ölümün çakmak çakmak, gözlerine bakarým.
(Onuncuköylü) Ýsmail SIKICIKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.