İnanmayacaksın Çocuk

Ýnanmayacaksýn belki ama uzun yýllar önce,
Öyle bir bayram yaþadýk ki;
O bayram kimse kimseyi ziyarete gidememiþti çocuk.
Olur mu öyle þey deme sakýn,
Hiç unutmam bayram sabahý ananen ile aðlamýþtýk.

Bir hastalýk yayýlmýþtý dünyaya,
Herkes maskeyle dolaþýr,
zaman zaman sokaða çýkmak bile,
Saðlýðýmýz için kýsýtlanýrdý.
Ýþte o günlerde yaþadýk bu bayramý.

Arife günüyle birlikte tüm Türkiye’de insanlarýn,
Sokaða çýkmasý yasaklanmýþtý.
Ne kimseye çukulata, tatlý, ne de kimseye,
Türk kahvesi ikram edemeyecektik.
Dahasý ne kimsenin elini öpebilecek, ne de kimse elimizi öpecekti.

Þair arkadaþlarým ve ben
Günlerce, aylarca bu konuyu yazdýk.
Þiirler, yazýlar hep bu hastalýktan söz ederken,
Birazda kendimizi sorgulamaya baþladýk,
Evlere kapanýnca unuttuðumuz bir çok deðeri hatýrladýk.

Ýnanmayacaksýn Çocuk
Hepimiz içimizdeki acýyý bir birimizden saklýyor,
Mutlu görünmeye çalýþýyorduk.
Aslýnda yarýnlarýmýz için sizler için bu gerekliydi
Ve umudumuzu hiç yitirmemiþtik.

O günlerde sen yeni yeni konuþmaya baþlamýþtýn.
Aslýnda tam oyun çaðýndý,
Ama balkondan öteye çýkma þansýn yoktu.
Arada devlet baba çocuklar için izin verir,
Annen baban o saatlerde seni hemen dolaþmaya çýkarýrdý.

Ve en önemlisi çocuk
Çok zor bir bayramdý.
Bayramlarý bayram yapan, sarýlmak, kucaklaþmak,
Hediyeler vermek, el öpmektir.
Ýþte biz bunlarýn hepsinden o bayram mahrum kaldýk.

Hayatýmýz çeþitli kavramlar girmiþti,
Bir sürü týbbi terim öðrenmiþtik.
Herkes çeþitli fikirler öne sürüyor,
Bilim adamlarý bazen karamsar tablo çiziyor,
Bazende umut veriyordu.

Ama evde kaldýðýmýz günlerde,
Hayatýn kýymetini çok daha iyi anlamýþtýk.
Bir çoðumuz çok az þeye sahip olduðumuzu düþünürken,
Aslýnda ne çok þeye sahip olduðumuzu öðrenmiþtik.
Kýsacasý hepimiz bir iç hesaplaþma yapma fýrsatý bulmuþtuk.

Çok insanlar yitirdik, çok canlar gitti,
Ama bir þekilde aþtýk o günleri çocuk.
Normalleþme dediler, sonra her þey normale döndü.
Ama artýk hiç bir þey eskisi gibi deðildi.
Yeni normalleþme dediler adýna.

Sen çok akýllý bir çocuksun, eminim bir þeyler hissetmiþsindir.
Ancak burada yazdýklarýmý büyüdüðünde anlayacaksýn.
Sizler bizim gibi yapmayýn, dünyayý hor kullanmayýn.
Doðayý güzellikleri, güzel ülkemizin topraklarýný koruyun.
Koruyun ki bayramlarýnýz hep þen olsun.

Sonrasýný belki bir gün yine anlatýrým,
Þimdilik sadece þunu söyleyeyim.
O bayram yüzümüz hep güldü.
Ama yüreðimiz hep acýdý.
Her þey bir yana sen bile yoktun.

Mehmet Fikret ÜNALAN
2 4 Mayýs 2020 saat 02.30
Karantina Günleri
Güzelçamlý/Kuþadasý
Sosyal Medyada Paylaşın: