Mecburiyet’te yürüyorum Yavaþ yavaþ. Çekerek zamaný Adým adým, nefes nefes… Eve gitmekse de niyetim, Kararsýzým. Biliyorum ki Birazdan eve vardýðýmda Kapýnýn soðuk yüzü olacak Beni buyur eden. Kulaklarýmda yankýlanýrken Yarasa çýðlýklarý, Ben koridora geçeceðim. Koridor mezarým gibi; Önce kürek sesleri, Dökülen karanlýklar sonra… Yine bir kapý çýkacak Ansýzýn, karþýma. Tekmeleyip ayakkabýlarýmý Dalacaðým içeri. Buz gibi bir yalnýzlýk Kollarýna alacak beni. Ürpereceðim, üþüyeceðim… Üzüleceðim de sonra. Gözlerim kapalý, dalacaðým Býraktýðým gibi duran yataðýma. Yorganý baþýma çekeceðim. Saçlarým geceye savrulacak. Gözlerim dalacak cenuba. Dizlerimi çekip böðrüme, Boynumu içine… Düþüneceðim. Kalbim yansa da, Sevip sevmediðimi; Ciðerlerim çýrpýnsa da, Yaþayýp yaþamadýðýmý… Mecburiyet’te yürüyorum Saatimin ha gayretiyle, Düþerek zamandan saniyeleri… Birazdan eve varacaðým. Ve biliyorum ki Ben birazdan Ölümü yaþayacaðým.
Aziz Dolu Atabey Bolu - 1998
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aziz Dolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.