Kara Kış

Erzurum için çok alýþýldýk bir þeydir aslýnda kar,
Bugün nedense daha da bir hüzünlü yaðar,
Zaten güneþ hiç güldürmedi
Erzurum’ un yüzünü hak ettiði kadar.
Sümükleri donan mendilci çocuklar
Caddede mendillerini satar.
Parçalanmýþ küçücük parmaklarý var,
Yaralanmýþ kanayan kocaman yürekleri,
Hem insanlar akýn akýn eziyor bedenini
Hem de kaldýrýmlarý yalayan soðuk rüzgar,
Yakýyor ayaz ayaz çatlayan suretini,
Zaten hayat hiç güldürmedi mendilci çocuðun çehresini
Güneþin de Erzurum’u hiç güldürmediði gibi.

Erzurum’un baþý dumanlý daðlarý var,
Kýzýla çalan saçlarý, üþümüþ titrek ýþýklarý var,
Güneþe muhtaç sert mizaçlý insanlarý var,
Bir de yâri var vefalý
Kara kýþ
Hiç býrakmaz Erzurum’ u yalnýz
Yazýn ayaz gecelerin tozunda,
Kýþýn asvaltlarýn buzunda,
Tezkere bekleyen kýzlarýn baðrýnda,
Alýr soðuk Erzurum’u koynuna,
Býrakmaz yârini yalnýz asla,
Vefalýdýr sevdiðine kötü de olsa,
Sürekliliði sevdirir Erzurum’a kendini,
Erzurum kýþ memleketi
Ne sevdalar yaþandý sýmsýcak belki
Buz gibi sokaklarýnda,

Yavru bir kedinin miyavlamasý gibi,
Sýcak sevdalar yaþandý Erzurm’da,
Ne hasretler büyüdü gönüllerde,
Ne alevler vardý içerlerinde,
Asla bir vuslata eriþmeyecek o eller,
Ne ateþlerde nasýl acýlý yandý,
Sevgilinin gözüne bir kez olsun bakamayacak gözler,
Nasýl da ama oldu,
En kara sevdalar yaþanýr Erzurum’da
Ondan býrakmaz Erzurum’u kara kýþ
Vefalýdýr yârine
Vefalýdýr sevdiðine…
SS-2007 MART

Sosyal Medyada Paylaşın: