ne garip
bir zamanlar hayatý senden ibaret sanýrdým
yaþam seninle baþlar seninle son bulacaktý sanki
ezel de sendin
ebed de benim için
dünya sen olduðun için döner
sen olmazsan duracak diye düþünürdüm hep
ay sen varsan mehtaba çýkar
yýldýzlar sen olursan görünür olurlardý
sen varsan kurþun öldürmez
ateþ yakmaz
su boðmazdý beni
beni bir sensizlik
bir ayrýlýk öldürebilirdi
yaþamý sen bilirdim
nefesi sen
soluðu sen
sen varsan ölüm yoktu
korku yoktu
bir tek özlemekti baþýmýn belasý
özlemek
ellerin elimde
nefesin içimdeyken bile
þiir sen varsan vardý
umut sen varsan
mutluluk seninle olurdu ancak
azdý belki bir çok þey hayatta ama
sen zaten her azýn tamamý kadardýn bende
ve hiç bir þey daha az olamazdý yokluðundan
sen ilkin ve sonun tek ismiydin
sen bir bebeðin ilk aðlayýþý
bir þairin son nefesiydin
ne garip
sen þimdi yoksun
ama her þey var yaþama dair
dünya dönüyor hala
yýldýzlar görünür
ay mehtapta seviþir geceyle
ve üstelik
hala yaþýyor þair
28/09/2016
18/04/2020
istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.