Ne aþk býraktý beni, ne yar yanýma geldi, “Adam delirdi” dedi kasaba ahalisi… Sensiz de olsa aþký yaþamak çok güzeldi; Bu aþk yüzünden oldum kasabanýn delisi.
Hala yorgun kalbimle sebepsiz dalaþtayým, Hala geri dönmeyen yar için telaþtayým; Ve hala aþk koruna düþtüðüm o yaþtayým; Deliye fark etmiyor yaþýn kýrký, ellisi.
Sabahlarý gökteyim, akþamlarý yerdeyim; Gece gündüz cananýn gezdiði diyardayým; Ne kadar hayal kursam, o kadarcýk kardayým; Böyle oluyor demek hasretin tecellisi.
Kýzsýnlar, hor görsünler, selam da vermesinler; Yerlerde sürünsem de halimi sormasýnlar; Sen ol aklýmda yeter, varsýn deli desinler; Vuslat, Coþari için bir züðürt tesellisi.
23.05.2020/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.