Býraktým bazý düþünceleri, Kalbimi acýtan en çokta duyarsýzlaþtýran, o düþünceleri bir köþede býraktým. Satýr baþý yaptým yeni anýlara, Duygularým saðýr oldu þu çýðlýklara, Dört duvar tek pencerem, Umuda olan umudum tek düþüncem oldu. Söylediðin onca söz gökyüzünde bir yýldýz oldu. Dokunabilsem, Bir dokunabilsem o yýldýzlara Yüreðimin karanlýðýna alsam onlarý. Parlarlar mý yine? Yoksa kaybolurlar mý yine bir karanlýk içinde. Kelebeklerin ömrü kýsa derler, Hayallerimiz týpký bir kelebeðe benzer. Belki bir kelebeðin ömründen bile kýsa olan o hayallerimiz. Sana küçük bir tavsiyem var. Umuda olan umudunu unutma. Tek penceren odandaki o dört duvar olmasýn. Dokun o yýldýzlara, Yüreðinin karanlýðýna al. Ve sev bir kez daha...
ÞEVVAL ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şevval Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.