bazen, bir ateþ topu olur kaplar tüm bedenimi daðýlýr, iç alemime masumane bir duygu söze giyindim, söze yaslandým lakin özde buldum kendimi insana has bir haslettir, çocuk masumiyetli kirlenmemiþ ruhu. *** yýkansa kainat, saçlarýma ayaz düþse ve tenimi ýslatsa yaðmur hakikat yüreðine aþkýn insanda þafaklardadýr huzur. þafaklar; geç sökse, tan erken aðarsa ve meþakkatli olsa da yolculuk insaný yolculukta aydýnlatan asli fener, metafizik ruhudur. *** çiçekler kaç lisanla konuþurlar, bakan gözlere? insan kainatýn özüdür ve içinde taþýr tüm dünya’yý seher de okþar baþý gün ýþýklarý, gülümser yüzlere. insan, duygu yüklüdür, taþar dýþarý zapt edemez sevdayý #yusuf
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.