Kalmýþ gencecik yaþta, gariban yetimiyle
Þehit haberi gelmiþ,yine de bekler posta.
Gece erken yatarlar, güneþin batýmýyla
Bulgur aþý içerler,beraberce bir tasta
Severek evlenmiþti, aþýk olup erine.
Yarým kaldý mutluluk kýzmýyor kaderine
Bundan sonra kimseyi koymaz onun yerine.
El açýp dua eder, garip gönlü hep yasta.
Baþlar geçim kaygýsý,hayat yolu pek çetin
Oðlunun geleceði, elbet sýrada ilkin
Çok kazanmak gerekir okul masrafý için
Kýþ günü ne yaparlar oturulmaz terasta
Ateþ düþtüðü yeri, yakarmýþ derler ama
Küçücük bir yýrtýða, vururlar ufak yama
Yaptýklarý gösteriþ, hepsi de göz boyama.
Balta kesmez buz olur fakire Aðustosta.
Bu öyle bir ateþ ki,küllenmeyen bir hardýr
Yürekleri daðlayan,dayanýlmaz bir kordur
Kalbindeki acýyla, yaþamak ne de zordur.
Ýnsan böyle yalnýzken ihtiyaç duyar dosta.
Adaletsiz dünyada,ne çekerler bilinmez.
Havanda su dövülür, bir teselli bulunmaz
Düþündükçe bunlarý,asla mutlu olunmaz
Ruh saðlýðý bozuldu, inanlar hepsi hasta.
Yýllar sonra bakarsýn,þanlý bir asker olmuþ.
Ay yýldýzlý bayraðýn aþkýyla görev almýþ
Þehit babanýn ruhu,göklerden ona gülmüþ
Sunmuþ anacýðýna,beyaz gülden bir deste.
Ülkü Ahýska
Fonresmi kendi çalýþmam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.