Gün gelir, Bir damla su ile nemlenir kuraklýðým Gün gelir, zaman gözlerimizdeki hasreti bitirir. Ýnancým, gün geçiyor çocukluðuma ödünç verdiðim uçurtmamým, mavilikte süzülen bir kuþ telaþý misali
Gün geçiyor Dokun artýk sesime, sessizliðime Düþürme yüzünü Gün gelecek daðlarýma bahar olacak gülüþün Gün gelecek memleketime esenlik olacak sesin Filizlenecek içimize ektiðimiz umutlar Gün gelecek, göreceðim gözlerini ve suküt içerisinde gözlerinin penceresinde çiçekler açacaðým.. Ayþe Törün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Törün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.