Aþk eski bir alýþkanlýktý bende Küllerimi evinde býrakana kadar Acýlar denizinde giderken hýçkýrarak Ne gemi benimdi ne de kaptan bendim
Rotasý hiçlik güzergahý Gözyaþlarý dolu denizin üstünde Yolum yolsuzlarýn son yoluydu Topraðý kanla beslenen Kokusunu alanlarýn nefesinin kesildiði Son durak acý mezarý
Ýnenler nasýl dökülür bilmezsin
Halbuki bir kadeh þarap isterdim kan yerine ellerinden Küllerim aþk merdivenlerinden dökülmeden önce Bilirsin þarap ne þarabý olursa olsun Güllerin eþlik ederdi içine Sonrasý þarap denizi Sonrasý iyilik güzellik