uzun karlý kýþ gecelerinde titreyen bir kelebek gibi üþürdü geçmiþ zaman sözlerinde...
ben en çok sana benzerdim üþümezdi titremezdi yanardý içim..
arýlar üþüþürdü dut dallarýna göðeren elmalarýn çoðu yerlerde bir kýzýn vardý bir iki oðlun yaban ellerde...
çiçeklenmiþ bir dal gibi alýp eline okþardýn nemli topraðý..
halelenmiþ bir ay gibiydi yüzün hüzün sarýsý gözlerin buðdaysý tenin ben kara kaþlarýmla en çok sana benzerdim yorulmuþ sözlerimle en çok sana benzerdim...
döküldü þimdi kýrýldý her þey... sen alýp baþýný gittin serseri bir bulut gibi maviliklerde ben kanat deðildim ki kanattan bir telek
ama yine de ben en çok sana benzerdim en çok sana...
17/05/2020 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.