Kenetlenirken yapraklar birbirine
Mahzun bir kýz çocuðunun dilinde
Farazi bir güldür civan
Hep bana hep bana diye aðlayan
Çýplak kalýnca annesinden yoksun
Aklý dünden kesik ceninin teninde
Altýn bir tastýr zaman
Hala ahmak ve hala kanayan
Koynumda neslihan güzü
Gözleri ceylan uyudukça susayan…
Habibe E. Aðaçdelen